میز کاپینگ SCA با فنجان‌های قهوه و فرم‌های امتیازدهی Q-Grader، نمادی از دقت علمی در ارزیابی قهوه تخصصی

قهوه‌های تخصصی و استانداردهای SCA: علمی فراتر از یک فنجان قهوه خوب

 

مقدمه:

تا کنون فنجانی قهوه نوشیده‌اید که تجربه‌ای فراتر از انتظار را رقم بزند؟ عطری بی‌نظیر، طعمی پیچیده و حسی ماندگار که در ذهن باقی می‌ماند؟ این تجربه، غالباً با مفهومی به نام “قهوه تخصصی” (Specialty Coffee) گره خورده است. اما “قهوه تخصصی” دقیقاً چیست و چه مکانیسم‌های علمی و استانداردهایی کیفیت استثنایی آن را تضمین می‌کنند؟

در این مقاله، به کاوش عمیق در این قلمرو می‌پردازیم؛ جهانی که نه تنها به “قهوه خوب” بسنده نمی‌کند، بلکه با تکیه بر استانداردهای دقیق و پروتکل‌های علمی، به دنبال کشف و حفظ برترین ویژگی‌های حسی در هر دانه قهوه است. محور اصلی بحث ما، نقش محوری انجمن قهوه تخصصی (SCA) و به ویژه “پروتکل کاپینگ” آن در ارزیابی و امتیازدهی علمی به قهوه است که توسط متخصصان “Q-Grader” در سراسر جهان به کار گرفته می‌شود.

۱. تعریف علمی قهوه تخصصی و نقش پیشرو SCA

برخلاف تصور عام، قهوه تخصصی تنها یک صفت کیفی مبهم نیست. انجمن قهوه تخصصی (SCA)، که یک سازمان جهانی پیشرو در این حوزه محسوب می‌شود، تعریف دقیقی از آن ارائه می‌دهد: قهوه تخصصی محصول یک “سیستم کیفیتی جامع از دانه تا فنجان” است (SCA, Coffee Standards). این تعریف بر این اصل استوار است که برای دستیابی به کیفیت نهایی در فنجان، تمامی مراحل زنجیره ارزش قهوه – از انتخاب وریتی مناسب، کشت و برداشت دقیق، فرآوری پس از برداشت، رست، تا نهایتاً دم‌آوری – باید با بالاترین سطح دقت علمی و بهترین عملکرد ممکن انجام شود. هرگونه نقص در این مراحل، می‌تواند به افت کیفیت نهایی و خروج محصول از تعریف “تخصصی” منجر گردد.

SCA با هدف استانداردسازی و توسعه دانش در صنعت قهوه، پروتکل‌های دقیقی را برای ارزیابی حسی قهوه تدوین کرده است. شناخته‌شده‌ترین و پرکاربردترین این پروتکل‌ها، “پروتکل کاپینگ SCA” است که ابزاری علمی و بی‌طرفانه برای سنجش ویژگی‌های کیفی قهوه فراهم می‌آورد. این پروتکل، زبان مشترکی میان تولیدکنندگان، فرآوری‌کنندگان، رست‌کنندگان، باریستاها و متخصصان حسی در سراسر جهان ایجاد کرده است.

۲. پروتکل کاپینگ SCA: تحلیل حسی و مکانیسم‌های امتیازدهی

پروتکل کاپینگ SCA، یک روش استاندارد و جهانی برای ارزیابی حسی قهوه است که توسط متخصصان دارای گواهینامه Q-Grader (سیستمی که توسط CQI – Coffee Quality Institute و بر اساس استانداردهای SCA ارائه می‌شود) به کار گرفته می‌شود. هدف اصلی این پروتکل، شناسایی و کمی‌سازی ویژگی‌های کیفی یک نمونه قهوه به شیوه‌ای عینی و قابل تکرار است. هر Q-Grader با تکیه بر آموزش‌های گسترده و کالیبراسیون حسی دقیق، توانایی تشخیص طیف وسیعی از طعم‌ها و عطرها را دارد.
در کاپینگ، قهوه بر اساس ۱۰ ویژگی کلیدی امتیازدهی می‌شود که هر کدام نقش مهمی در پروفایل حسی نهایی دارند:
  1. Fragrance/Aroma (عطر قهوه خشک و خیس): این بخش به بویایی مربوط می‌شود. “Fragrance” به عطر قهوه آسیاب‌شده خشک و “Aroma” به عطر قهوه پس از افزودن آب داغ (کراست شکسته نشده) اشاره دارد. ارزیابی این شاخص، شامل تشخیص نت‌های مثبت و تمیز و همچنین شدت آن‌هاست. نتایج این ارزیابی از ۰ (پایین) تا ۱۰ (بالا) امتیازدهی می‌شود.
  2. Flavor (طعم اصلی): “Flavor” شامل ترکیب پیچیده‌ای از احساسات چشایی و بویایی است که با ورود قهوه به دهان آغاز و تا زمان بلعیدن ادامه می‌یابد. Q-Graderها در این بخش به شناسایی نت‌های مشخص (مانند میوه‌ای، شکلاتی، گل‌مانند، آجیلی) و شدت و کیفیت آن‌ها می‌پردازند. این شاخص نیز از ۰ تا ۱۰ امتیاز می‌گیرد.
  3. Aftertaste (پس‌مزه): کیفیت و ماندگاری طعم پس از نوشیدن قهوه را ارزیابی می‌کند. پس‌مزه ایده‌آل باید مطبوع و دلپذیر باشد و بدون هیچ نت ناخوشایندی محو شود. این ویژگی نیز از ۰ تا ۱۰ امتیازدهی می‌شود.
  4. Acidity (اسیدیته): حس درخشندگی، شادابی و ترشی دلپذیر قهوه را توصیف می‌کند (نه تلخی!). اسیدیته مثبت می‌تواند یادآور میوه‌های مرکباتی، توت‌ها یا سیب باشد و به قهوه تعادل و زندگی می‌بخشد. نوع و شدت اسیدیته (مانند مالیک، سیتریک، تارتاریک) ارزیابی شده و از ۰ تا ۱۰ امتیاز می‌گیرد.
  5. Body (بادی/بافت): به حس فیزیکی و وزن قهوه در دهان اشاره دارد (نه طعم!). می‌تواند از سبک و ابریشمی تا سنگین و خامه‌ای متغیر باشد. این ویژگی تحت تاثیر میزان روغن‌ها، پروتئین‌ها و پلی‌ساکاریدهای محلول در قهوه است و از ۰ تا ۱۰ امتیازدهی می‌شود.
  6. Balance (تعادل): هارمونی و هماهنگی تمامی ویژگی‌های فوق را ارزیابی می‌کند. یک قهوه متعادل، هیچ یک از ویژگی‌ها را به صورت برجسته یا غالب بر دیگری نمایش نمی‌دهد، بلکه همه آن‌ها در کنار هم یک تجربه حسی یکپارچه و دلپذیر ایجاد می‌کنند. این شاخص نیز از ۰ تا ۱۰ امتیاز می‌گیرد.
  7. Uniformity (یکنواختی): این شاخص به ثبات و یکنواختی طعم در تمامی فنجان‌های تهیه‌شده از یک نمونه قهوه اشاره دارد (معمولاً در کاپینگ، از هر نمونه ۳ تا ۵ فنجان ارزیابی می‌شود). اگر تمام فنجان‌ها دارای طعم یکسانی باشند، امتیاز بالاتری (۰ تا ۱۰) کسب می‌کنند.
  8. Clean Cup (فنجان تمیز): این ویژگی به عدم وجود هرگونه طعم یا بوی ناخواسته و ناخوشایند در قهوه اشاره دارد که می‌تواند ناشی از نقص در فرآیند کشت، برداشت، فرآوری، خشک‌کردن یا نگهداری باشد. “Clean Cup” به معنای شفافیت طعم و عدم وجود تداخلات منفی است. این شاخص نیز از ۰ تا ۱۰ امتیاز می‌گیرد.
  9. Sweetness (شیرینی): وجود شیرینی طبیعی و مطلوب در قهوه را ارزیابی می‌کند که نتیجه حضور قندهای طبیعی در دانه قهوه و کاراملیزاسیون آن‌ها در فرآیند رست است. این شیرینی می‌تواند نت‌های عسل، کارامل یا میوه شیرین را یادآور شود. امتیازدهی از ۰ تا ۱۰ انجام می‌شود.
  10. Defects (ایرادات/نقص‌ها): این بخش به شناسایی و کمی‌سازی طعم‌ها یا بوهای ناخواسته (Off-flavors/tastes) می‌پردازد که به طور قابل توجهی کیفیت قهوه را کاهش می‌دهند. هر نقص (مانند طعم کپک‌زدگی، لاستیکی، دارویی، یا پیاز) با شدت و تأثیر آن بر امتیاز نهایی مشخص می‌شود و به صورت “N/A” (نقص ذاتی) یا “T/A” (نقص حسی) ثبت شده و از کل امتیاز کاسته می‌شود.

۳. مکانیسم امتیازدهی Q-Grader و آستانه ۸۰+ امتیاز

در پروتکل کاپینگ SCA، هر یک از ویژگی‌های ۹ گانه اول (Fragrance/Aroma تا Sweetness) به صورت جداگانه از ۶ تا ۱۰ (بالاترین کیفیت) نمره می‌گیرند. امتیاز نهایی هر ویژگی با جمع کردن نمرات فردی آن به دست می‌آید. سپس، این امتیازات با یکدیگر جمع می‌شوند تا یک “امتیاز مجموع” به دست آید. از این امتیاز مجموع، امتیازات مربوط به “Defects” کسر می‌شود. ایرادات بر اساس شدت و تعدادشان دارای ضریب منفی هستند و از مجموع امتیازات مثبت کاسته می‌شوند تا امتیاز نهایی (Final Score) از ۱۰۰ به دست آید.

یک قهوه برای اینکه به طور رسمی “تخصصی” (Specialty) نامیده شود، باید نمره‌ای بالاتر یا مساوی ۸۰ از ۱۰۰ کسب کند (SCA, Green Coffee Standards Handbook). این آستانه ۸۰ امتیاز، نه تنها یک عدد کیفی، بلکه نشان‌دهنده یک تعهد بی‌وقفه به کیفیت در تمامی مراحل زنجیره تأمین است: از شیوه‌های کشاورزی پایدار و برداشت دقیق، تا فرآوری‌های نوآورانه و نوین، و رست و دم‌آوری هنرمندانه. این سیستم امتیازدهی، مکانیزمی شفاف برای رتبه‌بندی قهوه بر اساس ویژگی‌های حسی آن فراهم می‌آورد.

۴. چالش Clean Cup در قهوه‌های با فرآوری‌های نوین: نگاهی تخصصی

یکی از نکات حیاتی و دقیق در ارزیابی قهوه، به ویژه در مورد نوآوری‌های فرآوری (مانند فرآوری‌های آناروبیک یا اینفیوز)، چالش “Clean Cup” است. به طور سنتی، “Clean Cup” به معنای عدم وجود هرگونه طعم یا بوی ناخواسته و منفی (Defect) است که در قهوه‌های عادی، نشان‌دهنده نقص در فرآوری، خشک‌کردن، نگهداری یا آلودگی‌های محیطی است. امتیاز کامل Clean Cup نشان‌دهنده شفافیت و خلوص طعم قهوه است که اجازه می‌دهد ویژگی‌های ذاتی آن به روشنی حس شوند.

در مورد قهوه‌هایی با فرآوری “اینفیوز” که در آن طعم‌دهنده‌هایی مانند میوه‌ها، ادویه‌ها یا مواد دیگر به طور عمدی در طول فرآوری (معمولاً در مرحله تخمیر) به دانه قهوه اضافه می‌شوند تا پروفایل طعمی آن را غنی‌تر و پیچیده‌تر کنند، بحث “Clean Cup” پیچیده‌تر می‌شود.

 از دیدگاه Q-Grader و بر اساس اصول SCA:

  • هدف Clean Cup: هدف اصلی Clean Cup ارزیابی عدم وجود نقص‌ها و آلودگی‌های ناخواسته است. یک قهوه “Clean Cup” باید از هرگونه طعم یا بوی نامطبوع ناشی از خطای فرآیندی یا آلودگی محیطی مبرا باشد.
  • اینفیوژن و طعم‌های عمدی: طعم‌هایی که در فرآوری اینفیوز به قهوه اضافه می‌شوند، عمدی هستند. در این حالت، طعم‌دهنده خود به عنوان یک نقص در نظر گرفته نمی‌شود، بلکه به عنوان بخشی از پروفایل “Flavor” (طعم) قهوه مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. یک Q-Grader باید توانایی تفکیک بین یک طعم ناشی از نقص (مثلاً کپک‌زدگی که طعم فنجان را خراب می‌کند) و یک طعم عمدی و باکیفیت (مثلاً طعم شدید دارچین در یک قهوه اینفیوز شده که به خوبی با قهوه ترکیب شده است) را داشته باشد.
  • تأثیر بر امتیاز Clean Cup: با این حال، اگر فرآیند اینفیوژن به درستی مدیریت نشود و منجر به بروز طعم‌های ثانویه و ناخواسته (مانند تخمیر بیش از حد، طعم دارویی نامطبوع یا بوی فاسدشدگی) شود، آنگاه امتیاز Clean Cup می‌تواند کاهش یابد. به عبارت دیگر، اگرچه طعم اصلی اینفیوژن جزء نقص نیست، اما اگر خود فرآیند اینفیوژن باعث ایجاد نقص‌های واقعی در فنجان شود، امتیاز Clean Cup متأثر خواهد شد.
  • شدت بالای طعم‌های اینفیوز، اگرچه ممکن است در “Flavor” امتیاز بالایی بگیرد، اما اگر این شدت به گونه‌ای باشد که طعم‌های ذاتی و دقیق قهوه را کاملاً بپوشاند و ارزیابی عمق Clean Cup را دشوار سازد، ممکن است در ارزیابی کلی (به ویژه در بخش “Balance”) مورد توجه قرار گیرد.
  • استانداردهای Q-Grader 2025: در حال حاضر، SCA و CQI به طور مداوم در حال بررسی و به‌روزرسانی پروتکل‌ها برای همگام شدن با نوآوری‌های فرآوری هستند. Q-Graderها آموزش می‌بینند تا تفاوت میان یک طعم عمدی (حتی اگر بسیار غیرمتعارف باشد) و یک نقص ناخواسته را تشخیص دهند. تمرکز بر این است که آیا طعم اضافی “هموار و دلپذیر” است یا خیر و آیا به “تجربه کلی قهوه” لطمه می‌زند. در استانداردسازی‌های جاری، “Clean Cup” همچنان بر عدم وجود طعم‌های ناخواسته تأکید دارد، در حالی که طعم‌های اینفیوز عمدی زیر چتر “Flavor” و “Balance” ارزیابی می‌شوند

 تصویر مفهومی مقایسه “فنجان تمیز” (Clean Cup) با طعم‌های دارای نقص در قهوه از دیدگاه علمی

۵. اهمیت استانداردهای SCA در مقیاس جهانی

استانداردهای SCA نه تنها ابزاری برای ارزیابی کیفی قهوه هستند، بلکه به چندین دلیل اهمیت بالایی در اکوسیستم جهانی قهوه دارند:

  • پایداری اقتصادی: برای کشاورزان، این استانداردها به عنوان یک چارچوب کیفی عمل می‌کنند که با تولید قهوه با کیفیت بالاتر، امکان دسترسی به بازارهای تخصصی و دریافت قیمت‌های عادلانه‌تر را فراهم می‌آورند. این امر به پایداری اقتصادی جوامع تولیدکننده قهوه کمک می‌کند .
  • اطمینان مصرف‌کننده:

برای مصرف‌کنندگان، برچسب “Specialty Coffee” و تأیید SCA، تضمینی از کیفیت، شفافیت و تلاش بی‌وقفه‌ای است که پشت هر فنجان نهفته است. این به مصرف‌کنندگان اجازه می‌دهد تا با اطمینان بیشتری به کشف دنیای قهوه بپردازند.

  • زبان مشترک جهانی: استانداردهای SCA یک زبان مشترک و مرجع برای تمامی فعالان صنعت قهوه، از جمله کشاورزان، خریداران، رست‌کننده‌ها، باریستاها و دانشمندان، ایجاد می‌کنند. این زبان مشترک، تبادل دانش، نوآوری و پیشرفت را در سطح جهانی تسهیل می‌بخشد. این استانداردها امکان کالیبراسیون و مقایسه عینی کیفیت قهوه را در سراسر جهان فراهم می‌آورند، درست مانند اصول علمی که در کنترل کیفی دقیق سوآمی دنبال می‌شود.

در یک نگاه

قهوه تخصصی و استانداردهای SCA، فراتر از یک گزاره بازاریابی هستند؛ آن‌ها نمایانگر یک رویکرد علمی و یک فلسفه جامع برای تعالی در صنعت قهوه هستند. پروتکل کاپینگ SCA، با دقت علمی و تمرکز بر جزئیات حسی، ابزاری بی‌بدیل برای ارزیابی و تضمین کیفیت قهوه است. Q-Graderها، با دانش و تجربه خود، نقش حیاتی در حفظ این استانداردها ایفا می‌کنند و حتی در برابر چالش‌هایی مانند قهوه‌های با فرآوری‌های نوین، با تکیه بر اصول علمی، قضاوت می‌کنند تا اطمینان حاصل شود که “Clean Cup” همچنان به معنای خلوص از نقص‌های ناخواسته باقی بماند.

هر فنجان قهوه تخصصی، روایتگر یک ماجراجویی علمی و هنری است؛ گواهی بر تعهد به کیفیت، پایداری و احترام به دانش نهفته در هر دانه. اکنون، با این درک عمیق‌تر، شما نیز بخشی از این ماجراجویی شگفت‌انگیز هستید و می‌توانید با نگاهی علمی‌تر از قهوه خود لذت ببرید.

عکس ماکرو مستند از تست طعمی Q-Grader هنگام اسلرپ‌کردن قهوه، فرم امتیازدهی SCA و محیط آزمایشگاهی استاندارد.

رفرنس ها و منابع :

  • Specialty Coffee Association (SCA) – Coffee Standards (Accessed 2025). Available at: [SCA Website – search for standards and protocols]
  • Specialty Coffee Association (SCA) – Green Coffee Standards Handbook (Accessed 2025).
  • Specialty Coffee Association (SCA) – Coffee Taster’s Flavor Wheel & Cupping Protocol (Accessed 2025).
  • Coffee Quality Institute (CQI) – Q Grader Program Information (Accessed 2025). Available at: [CQI Website – search for Q Grader]
  • World Coffee Research (WCR) – State of the Coffee Industry Report (Most recent available, e.g., 2024/2025). Available at: [World Coffee Research Website – search for reports]
  • Clarke, R. J., & Macrae, R. (Eds.). (2023). Coffee: Physiology (or relevant chemistry/sensory books by these authors), John Wiley & Sons. (Note: Specific edition/title may vary, referencing the general academic authority of these authors in coffee science).

نمای ماکرو از دانه قهوه سبز و رست‌شده روی ظرف آزمایشگاهی با طرح فرمول شیمیایی، مناسب مقاله علمی تخصصی درباره شیمی طعم قهوه ترکیبات فرار قهوه، SCA، استاندارد سوآمی، تست کنترل کیفی قهوه، قندهای قهوه، چربی‌های قهوه، قهوه عربیکا، قهوه روبوستا

یک ماجراجویی علمی در دنیای ترکیبات و رایحه‌ها:Coffee Flavor Chemistry

مقدمه

هیچ نوشیدنی‌ای، همچون قهوه، نمی‌تواند چنین طیف وسیعی از حس‌‌های انسانی، خاطرات و تجارب را در یک فنجان کوچک خلاصه کند. اما آنچه قهوه را به یک تجربه حسی پیچیده و چندلایه بدل می‌سازد، صرفاً حاصل شرایط مزرعه یا نوع دم‌آوری نیست؛ بلکه ریشه در ساختار بیوشیمیاییِ دانه دارد.

هر دانه قهوه یک جهان کوچک شیمیایی است. جهانی که در آن، بیش از ۸۰۰ ترکیب معطر در دانه سبز و تا بیش‌ از ۱۲۰۰ ترکیب پس از رست شناسایی شده است .

هدف این مقاله بررسی دقیق عوامل مؤثر در ایجاد بو، طعم، بافت و پس‌مزه قهوه است؛ سفری علمی در قلب مولکول‌هایی که ابعاد تازه‌ای از طعم را خلق می‌کنند.

۱. تنوع ترکیبات معطر و عوامل ایجاد عطر در قهوه

تحلیل رایحه قهوه، نخستین گام در فهم تفاوت‌های میان قهوه‌های تخصصی و معمولی است. ترکیبات معطر در قهوه حاصل واکنش‌های پیچیده‌ای هستند که طی فرآیند رست رخ می‌دهد؛ از واکنش مایلارد و کاراملیزاسیون گرفته تا دگرگونی‌های پیرولیتیک.

برجسته‌ترین دسته‌های شیمیایی سازنده عطر عبارت‌اند از:

  • پایرازین‌ها (Pyrazines): منبع نت‌های آجیلی، فندقی و خاکی، به‌ویژه در قهوه‌هایی با پروفایل رست متوسط تا تیره.
  • فوران‌ها (Furans): منشأ بوهای شیرین، کاراملی و نانی، نقشی کلیدی در حس نرم و شیرین قهوه دارند.
  • تیول‌ها (Thiols): عامل بوهای شدید میوه‌ای و گل‌مانند؛ ترکیباتی که حتی در غلظت‌های شکستنی تأثیر چشمگیری بر پروفایل عطری دارند (SCA, Sensory Lexicon).
  • فنولیک‌ها (Phenolics): مسئول حس دود، چوب، و بعضی اوقات نت‌های خاکی؛ حضور یا غیاب آن‌ها بسته به نوع دانه و رست، دامنه وسیعی از تنوع رایحه را ایجاد می‌کند.
  • فعال‌سازی این ترکیبات مستقیماً به عوامل فیزیکوشیمیایی مرحله رست و پیش‌زمینه ژنتیکی (وریتی و فرآوری)، و حتی مدیریت کیفیت دانه، مانند آنچه در کنترل‌های استاندارد سوآمی لحاظ می‌شود، وابسته است. تصویر مفهومی مولکول‌های رایحه مانند پایرازین و فوران در حال خروج از دانه قهوه، پس‌زمینه الهام‌بخش و تخصصی برای مقالات علم قهوه طعم قهوه، شیمی قهوه، تحلیل ترکیبات عطر قهوه، واکنش میلارد، اسیدهای قهوه، بادی قهوه، پس‌مزه قهوه، قهوه تخصصی، ژنتیک قهوه، فرآوری قهوه، پروفایل رست، کنترل کیفیت قهوه،

۲. مزه‌های بنیادی و اسیدها: پویایی طعم قهوه

مشاهده و تحلیل مزه قهوه، ورودی به دنیای پیچیده اسیدها، شکرها و ترکیبات تلخ است. بر اساس استانداردهای علمی رایج (SCA, Coffee Standards)، قهوه به صورت پایه دارای پنج مزه اصلی است:

  • اسیدیته (Acidity): حاصل اسیدهای آلی مانند کلروژنیک، سیتریک و مالیک که در قهوه‌های آفریقایی معمولاً بارز و زنده است؛ اسیدیته روشن و درخشان، کیفیتی حیاتی در ارزیابی قهوه تخصصی دارد.
  • شیرینی (Sweetness): ایجاد شده توسط شکرهای طبیعی چون ساکارز و فروکتوز. نقش این شکرها، ملایم کردن اسیدیته و ایجاد تعادل ساختاری طعم است.
  • تلخی (Bitterness): عمدتاً به واسطه کافئین، کوئینیک اسید (محصول تجزیه کلروژنیک)، و ترکیبات حاصل از رست ایجاد می‌شود. سطح تلخی به‌شدت متاثر از پروفایل رست و ترکیب ژنتیکی دانه است.
  • نمکی (Salty):مزه نمکی به‌صورت طبیعی در قهوه‌ها بسیار ملایم و اغلب پنهان است. منشأ اصلی این مزه، حضور یون‌های معدنی مانند سدیم، پتاسیم و منیزیم در دانه قهوه یا آب دم‌آوری است. استفاده از آب با املاح بالا به‌ویژه در کافی‌شاپ‌هایی که از آب تصفیه‌نشده یا غیراستاندارد استفاده می‌کنند، می‌تواند حس نمکین بیشتری به نوشیدنی بدهد.
  • اومامی (UMAMI): اومامی به عنوان “طعم خوشایند” یا “لذیذ” توصیف می‌شود و عموماً ناشی از اسیدهای آمینه آزاد  و برخی پپتایدهاست. قهوه‌های با فرآوری طبیعی (Natural Processed) و دانه‌های با رست متوسط تا تیره، گاهی لایه‌ی دلچسب و عمیقی به پیچیدگی کلی چاشنی‌ها اضافه می‌کند. برخی قهوه‌های اتیوپی با فرآوری طبیعی یا نیمه‌شسته، در کنار شیرینی میوه‌ای و اسیدیته‌ی بالا، ته‌مایه‌ای اومامی و حتی “سویا سُس ملایم” یا “قارچ خشک” را در پس‌طعم به جا می‌گذارند.

مطالعه دقیق رفتار این مزه‌ها و ترکیباتِ دخیل، درک علمی بهتری از پروفایل طعمی و فلسفه ارزیابی حسی ایجاد می‌کند؛ معیاری که در تست‌های کنترل کیفی نیز باید با دقت زیاد بررسی شوند.

۳. شیمی بادی (Body) و پس‌مزه (Aftertaste): ابعاد حسی کمتر شناخته‌شده

«بادی» یا بافت دهانی قهوه، مفهومی است که غالباً میان علاقه‌مندان، گیج‌کننده تلقی می‌شود؛ اما در تعریف علمی (SCA)، بادی نتیجه‌ی ساختار فیزیکی و شیمیایی ذرات معلق، چربی‌های طبیعی (lipids)، پروتئین‌ها و پلی‌ساکاریدهای محلول در آب است. میزان این ترکیبات تحت تاثیر نوع دانه، فرآیند رست و روش عصاره‌گیری است.

پس‌مزه یا Aftertaste، نیز مرحله‌ای کلیدی و ادامه‌دار از تجربه حسی است؛ شدت و دوام آن مستقیماً به میزان ترکیبات معطر باقی‌مانده (volatile compounds)، حضور اسیدهای قوی و باقی‌مانده‌های ترکیبات قند و پروتئین بستگی دارد.

۴. نقش ژنتیک، فرآوری و رست در تکامل شیمی طعم

ریشه تفاوت‌های عمیق طعمی بین یک فنجان قهوه اتیوپی (با نت‌های گل و مرکبات) و یک فنجان قهوه اوگاندا (با نت هایی از شکلات و آجیل)، در زنجیره‌ای از عوامل شیمیایی-زیستی نهفته است:

  • ژنتیک و وریتی (Varietal Genetics): کدگذاری ژنتیکی گونه‌ها (Arabica، Robusta، Gesha…) بستر تولید ترکیبات معطر و مزه‌ای منحصر به فرد هر نژاد را فراهم می‌کند.
  • فرآوری (Processing): شیوه‌های فرآوری (Washed, Natural, Honey, Anaerobic و…) با تنظیم طبیعت میکروبی و آنزیمی هر دانه، تعادل اسیدها، شکرها و ترکیبات معطر را جابه‌جا می‌کند.
  • پروفایل رست (Roasting Profile): مدیریت دقیق منحنی‌های رست با کنترل دما، زمان و نرخ تغییر حرارت (Rate of Rise)، به فعال‌سازی، تخریب یا آزادسازی انتخابی ترکیبات کلیدی منجر می‌شود. رعایت استانداردهای پروفایل رست، چنان‌که در سیستم‌های کنترل سوآمی اجرا می‌شود، راهی برای تثبیت کیفیت و ثبات طعم است.
  • آب عصاره‌گیری (Brewing Water): ترکیب شیمی آب، از سختی (presence of Ca²⁺, Mg²⁺) تا قلیاییت، قدرت استخراج ترکیبات و بالانس مزه‌ها را تعیین می‌کند.

تنوع در این عوامل، دستیابی به پروفایل‌های منحصر به فرد و گاهی حتی تکرارنشدنی را ممکن می‌سازد؛ واقعیتی که اعتبار آزمون‌های تخصصی و داوری علمی جهانی را رقم می‌زند.

نمای میکروسکوپی از دانه قهوه هنگام رست با نمایش تجزیه اسید کلروژنیک، تحولات دمایی و تشکیل ترکیبات معطر جدید واکنش میلارد، اسیدهای قهوه، بادی قهوه، پس‌مزه قهوه، قهوه تخصصی، ژنتیک قهوه، فرآوری قهوه، پروفایل رست، کنترل کیفیت قهوه،

۵. قلمروی کشف‌نشده: تحقیقات نوین در شیمی طعم قهوه

تحقیقات شیمی طعم قهوه، همچنان میدان فعالی برای کشف مولکول‌های جدید و مکانیسم‌های ناشناخته باقی مانده است. سالانه، پژوهشگران بین‌المللی (SCA, WCR) با شناسایی ترکیبات معطر تازه و تحلیل نقش عوامل زیستی (Biotic factors)، استرس‌های محیطی، الگوهای تخمیر و نوآوری در فرآوری، ابعاد جدیدی از این جهان شیمیایی را رمزگشایی می‌کنند.

درک علمی این پیچیدگی، نه تنها کلید پیش‌بینی و مدیریت کیفیت است، بلکه استانداردسازی و تمایز قهوه تخصصی در کل زنجیره تأمین تا فنجان را امکان‌پذیر می‌سازد.

در یک نگاه

شیمی طعم قهوه، علمی پویا و سیستمی است که از کدهای ژنتیکی دانه تا تکامل فرآیندهای رست و عصاره‌گیری، صدها ترکیب متفاوت را در یک بازی پیچیده و ساختارمند دخیل می‌کند. فهم این دنیای عظیم نه فقط یک تئوری آزمایشگاهی، بلکه بنیانی برای تعالی کیفی و تجربه حسی منحصربه‌فرد در هر فنجان است؛ تجربه‌ای که دانش روز و کنترل دقیق علمی  مسیر ساخت آن را هدایت می‌کند.

هنوز دنیای بیکران طعم قهوه کشف نشده باقی مانده و هر کشف تازه، دریچه‌ای به واقعیت‌های ناشناخته پیش روی پژوهشگران و علاقه‌مندان باز می‌کند.

اینفوگرافیک علمی مسیر تولید طعم قهوه از ژنتیک و فرآوری تا تشکیل مولکول‌های رایحه، بادی، اسیدیته و پس‌مزهاسیدیته قهوه، ترکیبات فرار قهوه، SCA، استاندارد سوآمی، تست کنترل کیفی قهوه، قندهای قهوه، چربی‌های قهوه، قهوه عربیکا، قهوه روبوستا

منابع:

Clarke, R. J., & Macrae, R. (Eds.). (2023). Coffee: Chemistry. Specialty Coffee Association, Coffee Flavor Lexicon.

Specialty Coffee Association (SCA) – Sensory Skills Curriculum, 2022-2024.

World Coffee Research (WCR) – Sensory Analysis and Coffee Genetics, 2022.

Illy, E., & Viani, R. (2015). Espresso Coffee: The Science of Quality (Academic Press).

Flament, I. (2002). Coffee Flavor Chemistry. Wiley-VCH.

تصویری از مراحل مختلف عصاره‌گیری قهوه شامل پوراور، اسپرسو و فرنچ پرس در محیطی آزمایشگاهی و دقیق؛ نمایش‌دهنده علم و هنر در تهیه قهوه. عصاره‌گیری قهوه شیمی قهوه علم قهوه رست دانه آسیاب قهوه

از دانه تا فنجان – بررسی عمیق عوامل کلیدی

فرایند عصاره‌گیری قهوه (Coffee Extraction) را می‌توان اوج تلاقی علم شیمی، فیزیک و هنر حسی دانست. این فرآیند پیچیده، چیزی فراتر از صرفاً مخلوط کردن آب و قهوه است؛ هر مرحله یک نقطه کنترل حساس است که به‌طور مستقیم بر پروفایل طعمی، عطر، بادی (Body)(وزن نوشیدنی بر روی زبان) و کیفیت نهایی فنجان تأثیر می‌گذارد. درک دقیق این مراحل، نه تنها برای باریستاها و رست‌کنندگان حرفه‌ای، بلکه برای هر علاقه‌مند به قهوه که به دنبال کمال در فنجان خود است، حیاتی است. در این مقاله به بررسی عمیق پنج عامل مهم و تأثیرگذار در فرآیند عصاره‌گیری می‌پردازیم، از منشأ دانه تا لحظه نوشیدن.

۱. انتخاب و رست دانه: هویت اولیه و پتانسیل پنهان

شروع هر فنجان قهوه استثنایی با انتخاب دقیق دانه سبز و فرآیند رست آغاز می‌شود. این مرحله، هویت اولیه و حداکثر پتانسیل طعمی قهوه را تعیین می‌کند.

انتخاب دانه سبز: کیفیت دانه سبز، بنیادی‌ترین عامل است. عوامل ژنتیکی (گونه و وریتی، مانند عربیکا یا ربوستا، و زیرگونه‌ها)، مبدأ جغرافیایی (ارتفاع، خاک، آب و هوا)، و روش فرآوری پس از برداشت (شسته شده/Washed، طبیعی/Natural، عسلی/Honey) هر یک نقش بسزایی در تعیین ترکیبات شیمیایی اولیه دانه دارند. دانه‌های عاری از هرگونه دیفکت فیزیکی (مانند شکستگی، سوراخ حشره) یا حسی (مانند کپک‌زدگی، ترشیدگی) برای تضمین یک عصاره‌گیری تمیز و بدون طعم‌های ناخواسته ضروری‌اند. برای مثال، در فرآیند انتخاب دانه در سوآمی، تأکید بر تأمین دانه‌هایی است که با بالاترین استانداردهای کیفیت Specialty Coffee Alliance (SCA) و World Coffee Research (WCR) مطابقت دارند، تا اطمینان حاصل شود که پتانسیل طعمی دانه به حداکثر خود برسد و یک آغاز پاک برای هر فنجان فراهم آورد.

رست دانه (Roasting): رست، فرآیندی ترموشیمیایی(گرماشیمی) است که قندها، اسیدها و ترکیبات نیتروژنی دانه سبز را دگرگون می‌کند و صدها ترکیب آروماتیک و طعمی جدید را ایجاد می‌کند. واکنش‌های اصلی شامل:

  • واکنش میلارد (Maillard Reaction): در دماهای حدود ۱۵۰-۱۸۰ درجه سانتی‌گراد، قندها و اسیدهای آمینه واکنش داده و باعث ایجاد نت‌های کاراملی، نان تست شده، شکلات و عطر و رنگ قهوه‌ای می‌شوند.
  • پیرولیز (Pyrolysis): در دماهای بالاتر، ساختار سلولی دانه تجزیه شده، فیبرهای سلولزی کربن‌دهی می‌شوند و روغن‌ها به سطح دانه مهاجرت می‌کنند. این مرحله مسئول تلخی، دودی و بادی بیشتر در رست‌های تیره‌تر است.
  • تغییرات اسیدیته: در رست قهوه، اسیدهای کلروژنیک از ۱۶۰ تا ۲۰۰ درجه سانتی‌گراد کم‌کم تجزیه می‌شوند و از تندی اسیدیته اولیه می‌کاهند.

    در ادامه و با رسیدن دما به ۱۸۰ تا ۲۱۰ درجه، اسیدهای جدید مثل استیک و سیتریک شکل می‌گیرند که باعث طعم‌های ترش میوه‌ای و شاداب در قهوه می‌شوند.

  • در رست‌های تیره‌تر (بالاتر از ۲۲۰ درجه)، بیشتر اسیدها تخریب یا تبخیر می‌شوند و طعم تلخ غالب می‌شود.

سطح رست (لایت، مدیوم، دارک) مستقیماً بر حلالیت ترکیبات تأثیر می‌گذارد. رست لایت، اسیدیته بالاتر و نت‌های میوه‌ای/گلی را حفظ می‌کند، در حالی که رست دارک، با کاهش اسیدیته و افزایش تلخی و بادی(وزن نوشیدنی بر روی زبان)، ترکیبات دودی/شکلاتی را غالب می‌کند.

۲. آسیاب قهوه: کنترل سطح تماس و جریان

آسیاب قهوه، فرآیند تبدیل دانه‌های کامل به ذراتی با اندازه مشخص است که مهم‌ترین عامل در کنترل سرعت و کیفیت عصاره‌گیری است.

توزیع اندازه ذرات (Particle Size Distribution – PSD): هدف اصلی آسیاب، دستیابی به یک PSD یکنواخت است. ذرات بسیار ریز (Fines) منجر به عصاره‌گیری بیش از حد و طعم‌های تلخ و گس می‌شوند، در حالی که ذرات بسیار درشت (Boulders) منجر به عصاره‌گیری ناکافی و طعم‌های ترش و آبکی می‌گردند. یک آسیاب با کیفیت (ترجیحاً آسیاب تیغه‌ای یا Burr Grinder) برای به حداقل رساندن Fines و Boulders ضروری است.

سطح تماس (Surface Area): هرچه ذرات قهوه ریزتر باشند، سطح بیشتری در معرض تماس با آب قرار می‌گیرد و عصاره‌گیری سریع‌تر انجام می‌شود. از این رو، روش‌های دم‌آوری سریع‌تر مانند اسپرسو به آسیاب بسیار ریز نیاز دارند، در حالی که روش‌های با زمان تماس طولانی‌تر مانند فرنچ پرس، آسیاب درشت‌تر را می‌طلبند. تنظیم دقیق درجه آسیاب (Grind Size) باید با توجه به روش دم‌آوری، زمان تماس مورد نظر و حتی سختی آب انجام شود.

سه توده مجزا از پودر قهوه شامل آسیاب خیلی ریز (مخصوص قهوه ترک/اسپرسو)، متوسط (مخصوص پوراور) و درشت (مخصوص فرنچ پرس) روی سطح تیره با نور متمرکز از بالا و آسیاب قهوه حرفه‌ای در پس‌زمینه محو شده. تصویری هایپرواقع‌گرا با جزئیات فوکوس بالا. عصاره‌گیری قهوه شیمی قهوه

۳. آب و دما: حلال و کاتالیزور عصاره‌گیری

آب، که بیش از ۹۸ درصد حجم فنجان قهوه را تشکیل می‌دهد، مهم‌ترین حلال در فرآیند عصاره‌گیری است. کیفیت و دمای آن، تأثیر شگرفی بر نتیجه نهایی دارد.

شیمی آب: آب ایده‌آل برای دم‌آوری قهوه باید دارای تعادل مناسبی از مواد معدنی باشد. مواردی مانند:

  • سختی آب (Hardness): وجود یون‌های کلسیم و منیزیم (سختی موقت) می‌تواند به عصاره‌گیری کمک کرده و طعم‌های قهوه را برجسته کند. اما سختی بیش از حد به تجمع رسوب در تجهیزات و طعم‌های تخت یا گچ‌مانند منجر می‌شود.
  • قلیائیت (Alkalinity/Buffer Capacity): ظرفیت آب برای خنثی کردن اسیدها، تأثیر مستقیمی بر درک اسیدیته قهوه دارد. آب با قلیائیت بالا می‌تواند اسیدیته مطلوب قهوه را پنهان کند، در حالی که آب با قلیائیت پایین ممکن است باعث ترشی بیش از حد شود.
  • کلرید و سولفات: این یون‌ها نیز می‌توانند بر طعم نهایی تأثیرگذار باشند. بهترین راهکار، استفاده از آب فیلتر شده با پروفایل معدنی بهینه یا آب مقطر بازسازی شده (Remineralized) است.

دما: دما، نقش کاتالیزوری در فرآیند عصاره‌گیری ایفا می‌کند و سرعت حل شدن ترکیبات محلول در قهوه را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد.

  • محدوده بهینه: عموماً دمای آب بین ۸۹ تا ۹۴ درجه سانتی‌گراد (۱۹۲ تا ۲۰۱ درجه فارنهایت) برای عصاره‌گیری ایده‌آل در نظر گرفته می‌شود.
  • آب سردتر: منجر به عصاره‌گیری ناکافی (Under-extraction) می‌شود، با طعم‌های ترش، علفی و بادی کم.
  • آب داغ‌تر: منجر به عصاره‌گیری بیش از حد (Over-extraction) می‌شود، با طعم‌های تلخ، گس، سوخته و از بین رفتن ظرافت‌ها.

حفظ دمای پایدار در طول فرآیند دم‌آوری، به ویژه در روش‌های Pour-over و اسپرسو، حیاتی است.

کتری شیشه‌ای با آب در حال جوش با دمای دقیق ۹۴ درجه (نمایشگر دیجیتال روی دسته)، در حال ریختن روی قهوه تازه آسیاب شده داخل دریپر شیشه‌ای V60. فوکوس روی تعامل آب و قهوه، در پس‌زمینه فضای آشپزخانه تمیز و محو شده. اسیدیته قهوه ترکیبات آروماتیک قهوه کیفیت فنجان قهوه قهوه تخصصی Maillard reaction قهوه Pyrolysis قهوه Particle Size Distribution قهوه

۴. زمان دم‌آوری: کنترل سینتیک استخراج

زمان دم‌آوری (Brew Time)، مدت زمانی است که آب با ذرات قهوه در تماس است و امکان حل شدن ترکیبات مختلف را فراهم می‌آورد. این عامل مستقیماً بر «سینتیک عصاره‌گیری» تأثیر می‌گذارد.

“(کنترل سینتیکی به معنی سرعت تشکیل ماده نهایی می باشذ ، نه لزوما پایداری و ماندگاری بیشتر،بحث سر سرعت تشکیل خروجی هست نه صرفا کیفیت)”

منحنی عصاره‌گیری (Extraction Curve): ترکیبات مختلف در قهوه با سرعت‌های متفاوتی در آب حل می‌شوند. ابتدا اسیدهای آلی و ترکیبات میوه‌ای محلول‌تر، سپس قندها، و در نهایت تانین‌ها و ملانوئیدین‌ها (مسئول تلخی و بادی(وزن نوشیدنی بر روی زبان)) آزاد می‌شوند.

  • زمان کوتاه (Under-extraction): منجر به آزاد شدن ناکافی ترکیبات مطلوب می‌شود و نتیجه آن فنجانی با طعم ترش، شور، ضعیف، و عطرهای غیرکامل است.
  • زمان طولانی (Over-extraction): به حل شدن بیش از حد ترکیبات نامطلوب و تلخ منجر می‌شود که طعم‌هایی گس، خشک، سوخته، و چوبی ایجاد می‌کند و پیچیدگی‌های طعمی را از بین می‌برد.

هر روش دم‌آوری (اسپرسو، Pour-over، فرنچ پرس و…) دارای محدوده زمانی بهینه خود است که باید با دقت رعایت شود. حتی فاکتورهایی مانند میزان هم‌زدن (Agitation) و تلاطم (Turbulence) نیز بر سرعت عصاره‌گیری و نیاز به تنظیم زمان تأثیر می‌گذارند.

۵. تجربه حسی در فنجان: اوج هنر عصاره‌گیری

  • پروفایل طعمی متعادل (Balanced Flavor Profile): تعادل هماهنگ بین اسیدیته، شیرینی، تلخی و بادی(وزن نوشیدنی بر روی زبان) که هیچ‌یک بر دیگری غلبه نکند. استفاده از ابزارهایی مانند SCA/WCR Coffee Taster’s Flavor Wheel به درک و توصیف دقیق این طعم‌ها کمک می‌کند.
  • اسیدیته دلپذیر (Acidity): اسیدیته نه به معنای ترشی ناخوشایند، بلکه حس درخشان و زنده‌ای که به قهوه پیچیدگی و طراوت می‌بخشد (مانند نت‌های مرکبات یا میوه‌های ریز).
  • بادی و احساس دهانی (Body & Mouthfeel): حس فیزیکی و بافت قهوه در دهان، از سبک و چای‌مانند تا غلیظ و خامه‌ای که تحت تأثیر روغن‌ها، پروتئین‌ها و کربوهیدرات‌های محلول است.
  • عطر و رایحه (Aroma & Fragrance): بویایی که قبل و حین نوشیدن قهوه تجربه می‌شود و شامل طیف وسیعی از نت‌های متفاوت است.
  • پس‌مزه (Aftertaste): طعم‌های باقی‌مانده در دهان پس از نوشیدن، که می‌تواند تمیز، شیرین، یا حتی تلخ باشد.

دستیابی به یک فنجان قهوه بی‌نقص نیازمند درک این است که «تعادل» نه فقط در میزان ترکیبات محلول، بلکه در هماهنگی تمام عوامل از انتخاب دانه تا شیوه دم‌آوری و نوع برشته کاری نهفته است.

در یک نگاه 

عصاره‌گیری قهوه یک فرآیند ایستا نیست، بلکه یک دینامیک سیستمی است که در آن هر متغیر با دیگری در تعامل است. درک عمیق این پنج فاکتور کلیدی – انتخاب و رست دانه، آسیاب، آب و دما، زمان دم‌آوری، و ارزیابی حسی – به ما اجازه می‌دهد تا کنترل بیشتری بر فنجان نهایی داشته باشیم. این علم و دقت است که یک فنجان قهوه را از یک نوشیدنی ساده به یک تجربه حسی عمیق و تکرارنشدنی تبدیل می‌کند. رسیدن به کمال در این مسیر، نیازمند آزمون و خطای علمی، دقت بی‌وقفه و درک جامع از پتانسیل نهفته در هر دانه قهوه است.

عصاره‌گیری قهوه شیمی قهوه علم قهوه رست دانه آسیاب قهوه کیفیت آب قهوه دمای عصاره‌گیری قهوه زمان دم‌آوری قهوه سینتیک عصاره‌گیری پروفایل طعمی قهوه بادی قهوه اسیدیته قهوه ترکیبات آروماتیک قهوه کیفیت فنجان قهوه قهوه تخصصی Maillard reaction قهوه Pyrolysis قهوه Particle Size Distribution قهوه

  • Specialty Coffee Association (SCA). (2023). SCA Coffee Brewing Handbook.
  • Rao, S. (2014). The Coffee Roaster’s Companion. Scott Rao.
  • Samoilovich, M. P., et al. (2020). Coffee Extraction and Quality: A Review of the Chemical and Physical Aspects. Journal of Food Science and Technology.
  • Fuller, J. L. (2018). Coffee Extraction: Science and Art. Royal Society of Chemistry.
  • Clarke, R. J., & Macrae, R. (Eds.). (1987). Coffee: Physiology. Springer. (For fundamental chemistry)
  • World Coffee Research (WCR). (2023). Coffee Taster’s Flavor Wheel.

تفاوت قهوه های روشن و تیره ، قهوه های دارک رست و لایت رست رست مدیوم رست دارک رنگ دانه قهوه پروفایل طعمی قهوه

تفاوت اصلی بین رست لایت، مدیوم و دارک فقط در رنگ دانه نیست

در دنیای قهوه‌های تخصصی، سورپرایزهای خوشایندی در پشت هر فنجان منتظر ماست. بسیاری فکر می‌کنند فرق رست لایت، مدیوم و دارک فقط در تیرگی و رنگ دانه‌هاست؛ اما واقعیت این است که نوع رست تاثیر بسیار عمیق‌تری روی طعم، عطر و تجربه نوشیدن قهوه دارد. اگر فقط به رنگ دانه قهوه توجه کنیم، مثل این است که یک تابلوی هنری را فقط از روی قابش قضاوت کنیم. در این مقاله به صورت علمی و قابل‌فهم، مرزهای میان رست لایت، مدیوم و دارک و تأثیرشان بر فنجان قهوه را بررسی می‌کنیم تا هنگام خرید یا تست قهوه، انتخاب آگاهانه‌تری داشته باشید.

رست لایت (Light Roast)

رست لایت با مدت زمان کوتاه‌تر و دمای پایین‌تر فرآوری می‌شود. به همین دلیل، بخش زیادی از ویژگی‌های ذاتی دانه از جمله اسیدیته، عطرهای میوه‌ای و گلی و طعم‌های اصلی منطقه‌ای، تا حد زیادی حفظ می‌شود. وقتی یک قهوه با رست لایت را می‌نوشید، اغلب با ترکیبی از نت‌های مرکبات، میوه‌های قرمز، حتی گل‌ها و حس طراوت در فنجان مواجه می‌شوید.

در این نوع رست، میزان قندها و اسیدهای طبیعی هنوز دست‌نخورده باقی می‌ماند، بنابراین قهوه حالت روشن و بازیگوش دارد. رست لایت نقطه تلاقی علم و هنر در بو دادن قهوه است؛ چون باید دقت کنید دما از ۲۱۰ تا ۲۱۵ درجه سانتی‌گراد تجاوز نکند و دانه‌ها بیشتر از “صدای ترک اول” (First Crack) در برشته‌کاری باقی نمانند. این رویکرد، باعث افزایش شفافیت طعمی و بروز حداکثری مشخصات ژنتیکی و اقلیمی دانه می‌شود.

نمایی از بالا، کلوزآپ دانه‌های قهوه لایت رست درون یک کاسه شیشه‌ای، درخشان در نور طبیعی روز؛ سطح کم‌رنگ، خشک و ظاهر تمیز و شاداب صبحگاهی‌شان به خوبی نمایش داده شده است. تفاوت رست قهوه رست لایت چیست رست مدیوم رست دارک رنگ دانه قهوه

رست مدیوم (Medium Roast)

رست مدیوم دقیقاً همان جایی است که بسیاری از قهوه‌خورهای حرفه‌ای و کافی‌شاپ‌ها دنبال آن هستند. در این نوع رست، دانه‌ها مدت بیشتری (ولی نه به اندازه دارک) در حرارت باقی می‌مانند و دما غالباً بین ۲۱۰ تا ۲۲۰ درجه سانتی‌گراد کنترل می‌شود. رست مدیوم ساختاری متعادل دارد؛ اسیدیته پایین‌تر از لایت است، اما هنوز حضور دارد و با شیرینی دلچسبی ترکیب می‌شود.

در این مرحله، نت‌های طعمی پیچیده‌تری مثل کارامل،میوه ای، گلی، مغزها، کمی کاکائو، و تلخی ملایم احساس خواهید کرد. مزه قهوه، کامل‌تر، گرم‌تر و هماهنگ‌تر می‌شود و بافت آن هم نرم‌تر و دوست‌داشتنی‌تر است. رست مدیوم برای کسانی که دنبال تجربه‌ی طعمی همه‌جانبه‌اند یک گزینه‌ ایده‌آل است؛ تعادلی بین روشنای لایت و قدرت دارک.

رست مدیومرنگ دانه قهوه پروفایل طعمی قهوه اسیدیته قهوه طعم میوه‌ای قهوه تلخی قهوه رایحه قهوه قهوه تخصصی فرق رست روشن و تیره تصویری گرم و بافت‌دار از دانه‌های قهوه مدیوم رست داخل یک اسکوپ چوبی روی پارچه کتان روستیک؛ نور غیرمستقیم و ملایم، طیف قهوه‌ای متوسط و رنگ‌های کاراملی را روی زمینه‌ای نرم و خنثی به زیبایی نمایان می‌کند.

رست دارک (Dark Roast)

دانه‌های رست دارک بیشتر از بقیه در معرض حرارت زیاد قرار می‌گیرند (معمولاً بالاتر از ۲۲۵ درجه سانتی‌گراد ). این روند باعث تیره‌تر و روغنی‌تر شدن دانه‌ها می‌شود و مشخصات شیمیایی دانه تغییر می‌کند. اسیدیته تقریباً کاملاً فروکش می‌کند، نت‌های میوه‌ای و گلی جای خود را به رایحه‌های تلخ‌تر، شکلاتی، دودی و حتی طعم‌های تُست‌شده و ادویه‌ای می‌دهند.

احساس سنگینی و غلظت در دهان (body/mouthfeel) یکی از ویژگی‌های بارز رست دارک است و سطح روغنی دانه‌ها، نماد این شدت یافتن است. اگر عاشق قهوه‌هایی با طعم قوی، تلخی بالا، و عمق بیشتر هستید، رست دارک انتخاب اول شما خواهد بود اما حتما به خاطر داشته باشید رست طولانی یا تیره (دارک‌رست) بیش از اندازه و غیر علمی ، در کنار از بین بردن ویژگی های مثبت قهوه میتواند در دراز مدت سلامتی شما را هم نیز تهدید کند.

ست دارک نمایی از بالا، کلوزآپ دانه‌های قهوه لایت رست درون یک کاسه شیشه‌ای، درخشان در نور طبیعی روز؛ سطح کم‌رنگ، خشک و ظاهر تمیز و شاداب صبحگاهی‌شان به خوبی نمایش داده شده است. رنگ دانه قهوه پروفایل طعمی قهوه اسیدیته قهوه طعم میوه‌ای قهوه تلخی قهوه رایحه قهوه قهوه تخصصی فرق رست روشن و تیره بافت قهوه در فنجان انتخاب رست قهوه تجربه طعم قهوه

آیا فقط رنگ و ظاهر دانه ملاک است؟

رنگ دانه بخشی از ماجراست. عواملی مانند دمای رست، شیمی واکنش‌های میلارد (Maillard) و پیرو-لیز (Pyrolysis)، مدت زمان قرارگیری در حرارت، قطع یا ادامه رست بعد از ترک اول یا دوم، میزان رطوبت باقی‌مانده و حتی تکنیک خنک‌سازی همگی بر نتیجه‌ نهایی و طعم قهوه تاثیر می‌گذارند. در نتیجه، دو دانه با ظاهر یکسان ممکن است طعم کاملاً متفاوتی داشته باشند. برای مثال، قهوه‌ای که در سوآمی به‌صورت تخصصی و با ابزار روز دنیا رست می‌شود، نه فقط بر اساس رنگ، بلکه بر اساس تحلیل پروفایل حرارتی و آزمایش حسی هر بچ (Batch)، به نتیجه نهایی می‌رسد تا تعادل طعمی ایده‌آل برای هر محصول حاصل شود. همین توجه تخصصی سبب شده رست‌های سوآمی همیشه استاندارد و قابل اعتماد باشند.

تجربه شخصی و انتخاب آگاهانه

شناخت تفاوت رست‌ها این فرصت را فراهم می‌کند که با آزمون و خطا سلیقه شخصی خود را بیابید. اگر به‌تازگی وارد دنیای قهوه تخصصی شده‌اید، پیشنهاد می‌شود سه نوع رست اصلی را امتحان کنید و لحظه‌به‌لحظه سفر حسی خود را ثبت و یادداشت کنید؛ از اسیدیته شفاف و روشن رست لایت تا تلخی عمیق و ساختارمند دارک. فراموش نکنید تجربه قهوه فقط به طعم محدود نمی‌شود، بلکه عطر، بافت و حتی احساس دهانی (mouthfeel) هم به شدت تحت تأثیر نوع رست و البته کیفیت اولیه دانه است.

در این میان، کیفیت دانه سبز نقش حیاتی دارد. دانه‌هایی که سوآمی برای رست انتخاب می‌کند، همگی از میان بهترین مزارع تخصصی دنیا تهیه می‌شوند و قبل از فرآیند رست، به‌طور دقیق از جهت سلامت ساختاری و فقدان هرگونه دیفکت (شکستگی، کپک، لکه‌دار شدن یا آسیب‌های آنزیمی و فیزیکی) ارزیابی می‌شوند. استفاده از دانه سبز سالم و بدون دیفکت باعث می‌شود پروفایل طعمی قهوه، شفاف، تمیز و بدون نویز باشد؛ به این ترتیب هر رست (لایت، مدیوم یا دارک)، ماهیت واقعی و بدون نقص دانه را آشکار می‌کند.

در نتیجه، هر بار سراغ محصولی از سوآمی می‌روید، می‌توانید مطمئن باشید که رست انتخاب‌شده دقیقاً متناسب با ویژگی ذاتی یک دانه سالم و ممتاز طراحی شده و تعادل طعمی هدف‌گذاری‌شده با بالاترین استاندارد تضمین شده است.

در نهایت 

رست قهوه، نقش کلیدی در خلق دنیایی از تفاوت‌های طعمی، عطری و حتی احساسی در هر فنجان بازی می‌کند و فقط به تغییر رنگ دانه خلاصه نمی‌شود. با کمی دقت در انتخاب، شناخت رست و برند معتبر، تجربه قهوه‌نوشی شما چندین سطح بالاتر خواهد رفت.

قهوه تخصصی فرق رست روشن و تیره بافت قهوه در فنجان انتخاب رست قهوه تجربه طعم قهوه تحقیق و کنجکاوی در علم دنیای قهوه

اسیدیته قهوه طعم میوه‌ای قهوه قهوه تخصصی چیست قهوه اسیدی روش تشخیص اسیدیته قهوه بهترین قهوه‌های با اسیدیته بالا تفاوت اسیدیته و ترشی قهوه انواع اسید در قهوه آموزش ارزیابی قهوه نُت‌های طعمی قهوه ارتفاع کشت و کیفیت قهوه نقش رُست در اسیدیته قهوه Specialty Coffee SCA قهوه گوچی هامبلا قهوه کاتوآی کاستاریکا

 شور و هیجان اسیدیته در قهوه تخصصی

 

در جهان قهوه، واژه «اسیدیته» شاید برای بسیاری گمراه‌کننده یا حتی نگران‌کننده باشد؛ اما برای علاقه‌مندان و حرفه‌ای‌های قهوه تخصصی، اسیدیته نه تنها یک خصوصیت منفی نیست، بلکه نشان کیفیت، تازگی و اُنس طعم‌ها و آرومای قهوه است. در زبان رایج SCA (انجمن تخصصی قهوه)، اسیدیته به حس شادابی و شفافیت طعم اطلاق می‌شود که ساختار و هویت هر قهوه را تعریف می‌کند.

اسیدیته چیست؟

 

اسیدیته (Acidity) به معنای حضور اسیدهای طبیعی در دانه قهوه است که منشأ آن‌ها ژنتیک گیاه، شرایط اقلیمی، ارتفاع مزرعه و فرآوری صحیح دانه است. برخلاف باور رایج، اسیدیته قهوه ارتباط چندانی با pH اسیدی یا ترشی ناخوشایند ندارد؛ بلکه بیش‌تر به حسی اطلاق می‌شود که نوشیدنی را زنده، متوازن، و سرشار از طعم‌های میوه‌ای و گل‌مانند جلوه می‌دهد .

نقش اسیدها در هویت طعمی

اسیدیته قهوه حاصل ترکیب چندین نوع اسید طبیعی است:

  • اسید سیتریک: مشابه طعم مرکبات؛ معمولاً در قهوه‌های آفریقایی و ارتفاعات زیاد یافت می‌شود.

    مثال‌های ملموس:

    • لیمو ترش زرد
    • لیموترش سبز (لیمو مکزیکی)
    • پرتقال
    • نارنگی
    • گریپ‌فروت
    • آناناس
  • اسید مالیک: تداعی‌کننده سیب سبز؛ به قهوه حس شادابی می‌بخشد.

    مثال‌های رایج:

    • سیب سبز
    • گلابی
    • انگور سبز
    • کیوی
    • ریواس
  • اسید فسفریک: مسبب حس شیرینی زلال؛ در برخی قهوه‌های آمریکای لاتین غالب است.

    مثال‌های رایج:

    • نوشابه‌های بدون رنگ (مثل اسپریت و سون‌آپ)
    • برخی آب‌نبات‌های شفاف
    • برخی شربت‌های صنعتی شیرین
  • اسید لاکتیک و اسید کلروژنیک: که در سطوح مختلف رُست و فرآوری، دفعات متفاوتی حضور دارند.
  • مثال‌های رایج(اسید لاکتیک):

    • ماست تازه
    • دوغ
    • کفیر (دوغ تخمیری)

      مثال‌های رایج(اسید کلروژنیک):

      • بادمجان خام
      • کنگر فرنگی
      • دانه آفتابگردان

ترکیب این اسیدها به قهوه ساختار و عمقی می‌بخشد که از دیدگاه SCA نشانه کیفیت و پیچیدگی فنجان است.

چگونه اسیدیته به وجود می‌آید؟

ژنتیک دانه (وارته، نژاد)، آب‌وهوا، ارتفاع مزرعه (هر چه بالاتر، اسیدیته زنده‌تر)، نوع فرآوری (مثلاً فرآوری شسته معمولاً اسیدیته شفاف‌تری ایجاد می‌کند) و رُست متوسط تا روشن، فاکتورهای کلیدی تعیین‌کننده تنوع و شدت اسیدیته هستند. به‌طور مثال، یک قهوه گوچی هامبلا از اتیوپی در ارتفاع 2000 متر ممکن است نت‌هایی از انگور و آلو با اسیدیته شیشه‌ای و شاداب داشته باشد؛ در حالی که قهوه وارانگا کنیا، اغلب حس مرکبات با اسیدیته درخشان‌تر را ارائه می‌دهد.

تفاوت اسیدیته با ترشی

خیلی‌ها اسیدیته را با ترشیِ نامطلوب و زننده اشتباه می‌گیرند؛ در صورتی که اسیدیته قهوه‌های تخصصی باید متعادل، شفاف و همراه با شیرینی طبیعی باشد. اگر قهوه بیش از حد تیره رُست یا به‌درستی فرآوری نشود، اسیدیته تبدیل به ترشی ناخوشایند و تیز خواهد شد؛ اما اگر تعادل رعایت شود، نت‌های میوه‌ای، فلورال و حتی کاراملی در کنار هم، تجربه‌ای تازه و پیچیده ایجاد می‌کنند.

اهمیت اسیدیته برای قهوه تخصصی

در قهوه‌های ممتاز و Specialty، اسیدیته نه تنها ارزش افزوده محسوب می‌شود، بلکه بخشی کلیدی از «چرخه ارزیابی حسی SCA» و ملاک قضاوت داوران بین‌المللی است. اسیدیته قوی، متعادل و شفاف به معنای کیفیت بالاتر قهوه، ماجراجویی بیشتر در فنجان، و کشف طیف وسیعی از طعم‌هاست—آنچه که نوشیدن قهوه روزمره را به سفری هیجان‌انگیز تبدیل می‌کند .

کاربرد عملی و اهمیت شناخت اسیدیته

برای باریستاها و حتی کاربران خانگی، توانایی تشخیص و توصیف اسیدیته، مهارتی کلیدی است. این شناخت باعث می‌شود انتخاب دانه، روش دم‌آوری و حتی شناخت تفاوت مزارع و فرآوری‌ها هدفمند و دقیق‌تر انجام شود. با آموزش، تست طعمی و مقایسه تخصصی، هر کسی می‌تواند اسیدیته را از دید SCA دریافت و به‌خوبی تجربه کند.

نتیجه‌گیری

اسیدیته، قلب تپنده قهوه‌های specialty و کلید تشخیص کیفیت است. هر بار که فنجان قهوه‌ای با طعم میوه‌ای و شاداب می‌نوشید، در واقع اسیدیته را جشن می‌گیرید—همان عامل تمایز قهوه عالی از قهوه روزمره!

سوآمی:

در سوآمی با انتخاب ویژه دانه‌ها، تلاش کرده‌ایم قهوه‌هایی با اسیدیته کنترل‌شده و شیرینی طبیعی ارائه کنیم.

اگر دنبال تجربه قهوه‌ای با عمق طعم و شادابی میوه‌ای هستید، پیشنهاد می‌کنیم حتماً لاین های سوآمی مثل فول مون (اتیوپی گوجی هامبلا-فرآوری طبیعی) یا ارث (کاستاریکا کاتوآی زرد-فرآوری عسل) را امتحان کنید تا تفاوت اسیدیته جذاب و شیرینی با کیفیت را با فنجانتان حس کنید.

منابع:

1. Specialty Coffee Association (SCA). “Acidity and the SCA Coffee Taster’s Flavor Wheel.” sca.coffee
2. Perfect Daily Grind. “What is Acidity in Coffee & Why Is It Important?” perfectdailygrind.com
3. Barista Institute. “How to taste coffee acidity?” baristainstitute.com
4. ScienceDirect. “Acidity in Coffee: The Balance Between Quality and Acceptance.” sciencedirect.com

اسیدیته قهوه طعم میوه‌ای قهوه قهوه تخصصی چیست قهوه اسیدی روش تشخیص اسیدیته قهوه بهترین قهوه‌های با اسیدیته بالا تفاوت اسیدیته و ترشی قهوه انواع اسید در قهوه آموزش ارزیابی قهوه نُت‌های طعمی قهوه ارتفاع کشت و کیفیت قهوه نقش رُست در اسیدیته قهوه Specialty Coffee SCA قهوه گوچی هامبلا قهوه کاتوآی کاستاریکا

 

وقتی صحبت از قهوه‌ای می‌شود که هم خوش‌طعم باشد و هم با سلامت گروه‌های حساس سازگار، انتخاب نوع دانه نقش کلیدی دارد. شاید بسیاری تصور کنند تفاوت قهوه‌ها فقط در طعم و عطر است، اما پشت این انتخاب، دنیایی از دانش ژنتیک و تحقیق نهفته است.

تفاوت بنیادی عربیکا و ربوستا

در دنیای قهوه، دو نوع دانه اصلی داریم: عربیکا (Coffea arabica) و ربوستا (Coffea canephora). عربیکا و ربوستا نه تنها از نظر ظاهر و طعم متفاوت‌اند، بلکه ساختار ژنتیکی آن‌ها نیز متفاوت است. عربیکا دارای ۴۴ کروموزوم است؛ یعنی تنوع ژنتیکی بالاتر و در نتیجه پیچیدگی عطر و طعم بیشتر. در مقابل، ربوستا ۲۲ کروموزوم دارد که همین موضوع باعث می‌شود طعم آن تلخ‌تر و خاکی‌تر باشد. علاوه‌بر این، مقدار کافئین موجود در ربوستا تقریباً دو برابر عربیکاست (۲ تا ۲.۷ درصد در برابر ۰.۹ تا ۱.۵ درصد). برای کسانی که حساس به کافئین هستند یا مشکلات قلبی دارند، این اختلاف می‌تواند بسیار مهم باشد.

منبع:National Coffee Association USA

چرا اتیوپی گوجی؛ مهد تنوع و پیچیدگی طعم

منطقه گوجی (Guji) در اتیوپی یکی از خاص‌ترین مناطق تولید عربیکا در دنیاست. خاک غنی، آب و هوای کوهستانی و ارتفاع زیاد (۱۸۰۰ تا ۲۲۰۰ متر) باعث می‌شود دانه‌های قهوه این منطقه عطر و طعمی منحصر به فرد پیدا کنند. قهوه‌های گوجی معمولا رایحه‌های گل، مرکبات و شیرینی لطیفی دارند و اسیدیته آن‌ها بالاست؛ دقیقاً همان چیزی که دوست‌داران قهوه‌های پیچیده می‌پسندند. اما نکته مهم‌تر این است که این ویژگی‌ها، قهوه گوجی را برای گروه‌هایی که با قهوه‌های تلخ مشکل دارند یا به رفلاکس معده دچارند، مناسب می‌کند. سطح بالای پلی‌فنول‌ها و ترکیبات آنتی‌اکسیدان مثل کلروژنیک اسید نیز باعث می‌شود ارزش غذایی این قهوه نسبت به نمونه‌های معمولی بالاتر باشد.

منبع: World Coffee Research

انتخاب سوآمی؛ سلامت و کیفیت محور

در سوآمی، هدف ما همیشه تولید قهوه‌ای بوده که تنها خوش‌طعم نباشد، بلکه با دغدغه‌های سلامتی نیز همخوانی داشته باشد. به همین دلیل سراغ عربیکای گوجی رفتیم. دانه‌ عربیکا با میزان کافئین پایین‌تر از ربوستا، ریسک‌هایی مثل تپش قلب و افزایش فشار خون را کاهش می‌دهد؛ به‌خصوص برای گروه‌هایی مثل سالمندان، بیماران قلبی یا افراد حساس به کافئین.

همچنین، این قهوه به فرآیندهای شیمیایی حذف کافئین نیازی ندارد. انتخاب آگاهانه دانه، خودش مهم‌ترین گام سلامت‌محور است. پلی‌فنول‌ها و کلروژنیک اسید موجود در عربیکا (طبق مطالعات دانشگاه هاروارد و نشریه Nutrients) می‌توانند به کاهش التهاب و بهبود وضعیت عمومی بدن کمک کنند.

منبع: Harvard T.H. Chan School of Public Health

اهمیت بذر و محل کاشت در سلامت و طعم

ویژگی‌های ژنتیکی گیاه و منطقه کاشت (خاک، ارتفاع، روش فراوری) نه‌تنها بر طعم، بلکه بر ترکیب شیمیایی و میزان هضم‌پذیری قهوه هم اثر دارند. اتیوپی گوجی نه‌تنها از نظر طعم، بلکه به خاطر اسیدیته ملایم و عطر غنی، برای کسانی که مشکلات معده دارند یا به قهوه‌های قوی حساسیت نشان می‌دهند، انتخابی هوشمندانه است. این تفاوت‌ها دلیل اصلی تاکید سوآمی بر استفاده از دانه‌ای خاص و منطقه‌ای مشخص‌اند.

منبع: Specialty Coffee Association

فول مون سوآمی؛ تعادل طعم و سلامت

“قهوه فول مون سوآمی” ترکیبی ۱۰۰ درصد عربیکا از گوجی است که با هدف ارائه محصولی سالم، خوش‌طعم و مناسب برای گروه‌های حساس طراحی شده است. این محصول تنها بر پایه علم و بدون نیاز به فرآیندهای شیمیایی، تعادلی عالی میان طعم و سلامت ایجاد می‌کند.

منابع:

دارک رست - مدیوم رست- لایت رست- سوآمی - رست سوآمی- قهوه - قهوه دارک رست

رست (Roast) یا برشته‌کاری قهوه، صرفاً تغییر رنگ و عطر دانه نیست؛ بلکه فرآیندی علمی و بسیار حساس است که تأثیر مستقیمی روی ترکیبات شیمیایی، طعم، و حتی سلامت قهوه‌ای دارد که در فنجان شماست. بسیاری بر این باورند که تنها کشاورزی و نوع دانه کیفیت قهوه را تعیین می‌کند، اما حقیقت این است که انتخاب درجه و سبک رست، نقشی هم‌سنگ و حتی گاهی پررنگ‌تر دارد.

فرآیند رست علمی و کنترل دما/زمان

در فرآیند رست، دانه‌های سبز قهوه تحت دما و زمان دقیق ـ معمولاً بین ۱۸۰ تا ۲۴۰ درجه سانتی‌گراد ـ به مرور حرارت می‌بینند. این کنترل دمایی و زمانی، باعث واکنش‌های پیچیده شیمیایی مانند واکنش میلارد و کاراملیزاسیون قندها می‌شود. هر تغییر کوچک در دما، مدت‌زمان و حتی جریان هوا، نتیجه‌ای متفاوت روی طعم، میزان اسیدیته، شیرینی، و ترکیبات فرّار عطری ایجاد می‌کند. رست کنترل‌شده و علمی این فرصت را می‌دهد که ضمن حفظ ترکیبات مفید، خطرناک نشدن برخی ترکیبات مانند آکریل‌آمید یا فوزل‌ها نیز تضمین شود.

تأثیر رست متوسط (Medium) بر سلامت و قابلیت استخراج

در رست متوسط، یک تعادل عالی بین بقای پلی‌فنول‌های مفید مثل کلروژنیک اسید، حفظ آنتی‌اکسیدان‌ها و تولید ترکیبات معطر رخ می‌دهد. اگر قهوه بیش از حد تیره رست شود، بسیاری از این ترکیبات مفید از بین می‌روند و حتی بعضی مواد مضر شروع به شکل‌گیری می‌کنند. از طرف دیگر، رست روشن گرچه آنتی‌اکسیدان بیشتری دارد، اما استخراج طعم در آن سخت‌تر است و ممکن است طعم نهایی خیلی اسیدی و گاهی سبز و خامی به‌جا بگذارد.

رست متوسط نقطه‌ای است که هم ارزش تغذیه‌ای و هم ویژگی‌های حسی قهوه در تعادل هستند. چنین قهوه‌ای راحت‌تر عصاره‌گیری (extraction) می‌شود و تنوع طعم و عطر بیشتری ارائه می‌دهد. مطالعات نشان می‌دهد رست متوسط سریع‌تر و کامل‌تر در آب حل و طعم متعادل تری دارد و برای دم افزار هایی مثل “سوآمی کاپ” ایده‌آل است.

تفاوت رست‌های تیره و روشن

در رست روشن، اسیدهای طبیعی و رایحه‌های گلی/مرکباتی حفظ می‌شود؛ اما برخی ترکیبات، مثل کافئین، کمی بیشتر می‌ماند و عصاره‌گیری مشکل‌تر است. طعم قهوه می‌تواند تیز، اسیدی و گاهی ناپسند باشد، مخصوصاً برای کسانی که معده‌ یا گوارش حساس دارند.

در رست تیره، با حرارت بیشتر، تلخی قهوه افزایش پیدا می‌کند و ترکیبات معطر نابود می‌شود. بسیاری از آنتی‌اکسیدان‌ها باقی نمی‌ماند و حتی آکریل‌آمید که برای بدن مضر است، ایجاد می‌شود. بنابراین رست تیره گرچه رایج است، اما برای گروه‌های خاص توصیه نمی‌شود.

چرا برای گروه‌های خاص، رست مناسب اهمیت دارد؟

برای سالمندان، بیماران قلبی، فشارخونی‌ها، زنان باردار و افراد حساس به کافئین، انتخاب رست مناسب یعنی ریسک کمتر التهاب، تپش قلب یا مشکلات گوارشی. قهوه‌ی رست متوسط، تعادل خوبی بین کافئین، اسیدیته و ترکیبات مفید ایجاد می‌کند. این نوع رست مواد تحریک‌کننده کمتری نسبت به تیره دارد و استخراج طعم و آنتی‌اکسیدان‌ها در آن بالاست. بنابراین برای گروه‌های حساس، هم لذت طعم باقی می‌ماند و هم ایمنی تضمین می‌شود.

پیوند با “فول مون” سوآمی و “سوآمی کاپ فول مون”

در برند سوآمی، درجه رست نه بر اساس ذائقه رایج، بلکه بر اساس مطالعات علمی و سلامت محور انتخاب شده. “فول مون” سوآمی و “سوآمی کاپ فول مون” با رست متوسط، بیشترین پتانسیل دانه‌ی عربیکای گوجی را بیرون می‌کشد ـ هم طعم پیچیده، هم خواص مفید و هم قابلیت استخراج بی‌نقص برای دم افزار اختصاصی سوآمی کاپ. این یعنی یک قهوه سالم، خوش‌طعم و حرفه‌ای برای همه، حتی گروه‌های حساس.

منابع

  1. National Coffee Association USA – How Coffee is Roastedhttps://www.ncausa.org/about-coffee/how-coffee-is-roasted
  2. Coffee Chemistry – Coffee Roast Levels and Health Impactshttps://www.coffeechemistry.com/coffee-roasting-basics/roast-levels
  3. Harvard T.H. Chan School of Public Health – Coffee and Healthhttps://www.hsph.harvard.edu/nutritionsource/food-features/coffee/
  4. Specialty Coffee Association – Roasting and Healthhttps://sca.coffee/

دستگاه پروبت - رست ماشین - رست سوآمی - قهوه سوآمی - سوامی


آسیاب قهوه - درجه آسیاب - قهوه سوآمی- کافئین قهوه
۱. اصول عصاره‌گیری و پارامترهای علمی آسیاب
فرایند عصاره‌گیری (Extraction) قلب همه روش‌های دم‌آوری قهوه است. عصاره‌گیری یعنی «استخراج ترکیبات معطر، مواد مغذی و عناصر طعمی از پودر قهوه، با کمک آب داغ و زمان مناسب».
یکی از مهم‌ترین پارامترها بر کیفیت عصاره‌گیری، اندازه ذرات آسیاب (Grind Size) است. ذرات ریز سطح تماس بیشتری با آب دارند و سرعت حل شدن مواد را افزایش می‌دهند؛ اما اگر بیش از حد ریز باشد استخراج بیش‌ازاندازه و تلخی رخ می‌دهد. ذرات درشت عصاره‌گیری پایین و معمولاً ترشی بیشتر ایجاد می‌کنند.
مطالعات منتشر شده توسط Specialty Coffee Association (SCA) و نشریات علمی مانند Coffee Chemistry نشان داده‌اند که اندازه ذرات، همراه با زمان عصاره‌گیری، روی میزان ورود اسیدها، کافئین و ترکیبات مفید یا مضر (مثل دی‌ترپن‌ها یا محصولات واکنش میلارد) تاثیر مستقیم و قابل‌اندازه‌گیری دارد.
________________________________________
۲. چرا در سوآمی کاپ (۱۰ گرم قهوه عربیکا + ۱۵۰ سی‌سی آب) عصاره‌گیری ایده‌آل است؟
فرمول پیشنهادی سوآمی (نسبت دقیق ۱۰ گرم قهوه عربیکا تازه آسیاب‌شده با ۱۵۰ میلی‌لیتر آب) بر اساس مطالعات علمی و تجربه عملی طراحی شده؛ این نسبت (۱:۱۵) جزء استانداردهای پیشنهادی در جهان قهوه تخصصی است. چنین تناسبی باعث می‌شود پروفایل طعمی متعادلی بین عطر، اسیدیته، شیرینی، و تلخی ایجاد شود و درصد عصاره‌گیری (Extraction Yield) بهینه و سالم برای گروه‌های حساس تامین گردد.
برخلاف برخی دستگاه‌های دیگر که یا overdosed هستند (بیش‌عصاره‌گیری) یا underdosed (کم‌عصاره‌گیری)، سوآمی کاپ به طور کنترل‌شده اجازه می‌دهد ترکیبات سودمند مانند آنتی‌اکسیدان‌ها، اسید کلروژنیک و مقادیر مناسب کافئین استخراج شوند، بدون آنکه ترکیبات ناخواسته (نظیر فنول‌های تلخ یا اکرلآمیدها) بیش از مقدار توصیه‌شده وارد نوشیدنی شود.
________________________________________
۳. چگونه ریزدانگی آسیاب روی عصاره‌گیری و سلامت نهایی محصول اثر می‌گذارد؟
ریز بودن (Finer) یا درشت بودن (Coarser) پودر قهوه تغییرات مهمی در نتیجه‌ی نهایی ایجاد می‌کند:
• آسیاب ریز:ورود سریع و بالای مواد محلول (چه مفید چه مضر)، احتمال افزایش تلخی، افزایش کافئین و ترکیبات واکنش میلارد (مثل اکرلآمیدها)
• آسیاب درشت:عصاره‌گیری ناکافی، کاهش طعم و عطر، کاهش جذب آنتی‌اکسیدان‌ها و اسید کلروژنیک مفید
• اندازه آسیاب متوسط تا نیمه‌ریز (Optimal for SWAMI Cup):بهترین توازن، استخراج کافی آنتی‌اکسیدان و مواد آلی مفید، بدون افزایش غیرمعقول تلخی یا ترکیبات مشکل‌زا
مطالعات دانشگاه بریستول و نشریه Foods (2021) نشان داده‌اند که انتخاب صحیح درجه آسیاب، علاوه بر تاثیر روی طعم، نقش مهمی در میزان پلی‌فنول‌ها، آنتی‌اکسیدان‌ها و کاهش ورود مواد مضر دارد.
________________________________________
۴. مزایای کنترل‌شده عصاره‌گیری برای گروه‌های خاص (مثلاً فشار خون، رفلاکس معده و …)
افراد با فشار خون بالا، مشکلات قلبی، رفلاکس معده، زنان باردار (با مشورت پزشک) یا افراد حساس به کافئین باید دقت خاصی به نوع قهوه و روش عصاره‌گیری داشته باشند.
عصاره‌گیری کنترل‌شده در سوآمی کاپ (به کمک آسیاب نیمه‌ریز و دستورالعمل دقیق) باعث می‌شود:
• مقدار کافئین در محدوده متعادل باقی بماند
• ورود اسیدها و ترکیبات تحریک‌کننده معده به حداقل برسد
• میزان ترکیبات محافظتی (مثل پلی‌فنول و اسید کلروژنیک) در نوشیدنی حفظ شود
انجمن قلب آمریکا و مطالعات منتشرشده در Harvard Health Publishing نیز تأیید می‌کنند که گزینه‌هایی با عصاره‌گیری ملایم و کنترل‌شده، برای این گروه‌های خاص ایمن‌تر هستند.
________________________________________
۵. معرفی ویژگی‌های خاص سوآمی کاپ فول مون
«سوآمی کاپ فول مون» با بهره‌گیری از قهوه عربیکا اتیوپی گوجی، آسیاب نیمه‌ریز و نسبت دقیق آب‌قهوه، طراحی شده تا عصاره‌گیری کنترل‌شده، طعم متعادل و عطر ویژه‌ای خلق کند. این محصول به طور ویژه برای گروه‌های حساس و ٰعلاقه‌مندان به قهوه سالم توصیه می‌شود و فاقد افزودنی یا فرایند کاهش شیمیایی کافئین است.
________________________________________

منابع:

  1. Specialty Coffee Association (SCA). https://sca.coffee
  2. Coffee Chemistry. “Effect of Grind Size on Extraction.” https://www.coffeechemistry.com
  3. Andueza, S., et al. “Influence of Extraction Method and Grind Size on the Nutritional Profile of Coffee.” Foods (2021), 10(4), 726. https://www.mdpi.com/2304-8158/10/4/726
  4. Harvard Health Publishing. “Coffee and Health.” https://www.health.harvard.edu/staying-healthy/coffee-health-benefits
  5. American Heart Association. “Coffee and Your Heart.” https://www.heart.org/en/news/2022/03/16/coffee-and-your-heart

آزمایشگاه سوآمی - ئرجه آسیاب - آزمایش قهوه - آزمایش کافئین

قهوه - کافئین - سوآمی - مقاله قهوه - کافئین و خواب

چرا کاهش کافئین؟
قهوه یکی از محبوب‌ترین نوشیدنی‌های جهان است، اما برای افراد به‌خصوص بیماران قلبی، بانوان باردار، سالمندان، ورزشکاران با محدودیت مصرف و کسانی که اضطراب یا فشار خون بالا دارند، مقدار بالای کافئین می‌تواند ریسک‌هایی ایجاد کند. راهکار مرسوم، استفاده از دانه‌های دکاف (کاهش کافئین با مواد شیمیایی) است، اما این فرآیند اغلب باعث تغییر طعم و فقدان برخی ترکیبات مفید قهوه می‌شود.
در SWAMI، به‌جای روش‌های شیمیایی، سراغ انتخاب گونه‌ی Arabica – مخصوصاً Ethiopian Guji – رفته‌ایم که به‌طور طبیعی کافئین کمتری دارد و مناسب سلامت گروه‌های حساس است.
________________________________________
روش‌های علمی کاهش کافئین
در صنعت قهوه، برای کاهش کافئین معمولاً از فناوری‌های شیمیایی نظیر فرآیند Swiss Water، استفاده از دی‌اکسید کربن فوق بحرانی (CO2) یا حلال‌های آلی مانند متیلن کلراید و اتیل استات بهره می‌برند. هرچند این روش‌ها موثرند، اما گاهی منجر به حذف برخی ترکیبات رایحه و طعم قهوه و باقی‌ماندن آثار جزئی حلال‌ها در محصول می‌شوند.
راهکار دوم که در SWAMI پیاده‌سازی می‌شود، انتخاب طبیعی دانه‌هایی است که ذاتاً کافئین پایین‌تری دارند: مانند Arabica، به‌ویژه گونه‌های خاص مثل Ethiopian Guji، که نسبت به Robusta تقریباً نصف یا حتی یک‌سوم کافئین دارد.
________________________________________
گروه‌های هدف و دغدغه‌های سلامت
• بیماران قلبی: مطالعات American Heart Association تأکید کرده‌اند که مقدار زیاد کافئین با توان تحریک قلب و افزایش ضربان می‌تواند برای بیماران قلبی مشکل‌ساز باشد.
• بانوان باردار: توصیه شده که بانوان باردار مصرف روزانه کافئین را زیر 200mg نگه دارند تا ریسک سقط یا رشد ناکافی جنین به حداقل برسد.
• سالمندان: متابولیسم کافئین در سالمندان کندتر است؛ حتی دوزهای متوسط ممکن است موجب بی‌خوابی و تپش قلب شود.
• افراد با اضطراب و فشار خون بالا: طبق مطالعات، کافئین بالا می‌تواند اضطراب و فشار خون را تشدید کند.
• ورزشکاران حساس به کافئین: افرادی که تحت شرایط خاص باید میزان کافئین را کنترل کنند، از قهوه با حداقل کافئین بهره بیشتری می‌برند.
در نتیجه، انتخاب قهوه عربیکا (به ویژه گوجی اتیوپی) گزینه‌ای طبیعی‌، سالم‌تر و بدون حلال‌های شیمیایی است.
________________________________________
شواهد علمی و مدارک جهانی
• : Arabica vs. Robustaدانه‌های Arabica بین 0.8% تا 1.4% کافئین دارند، در حالی که Robusta حدود 1.7% تا 2.7%
• مصرف متوسط و ایمن:منابعی مانندWorld Health Organization و Mayo Clinic اشاره کرده‌اند که مصرف متعادل قهوه (۲ تا ۳ فنجان روزانه) برای بیشتر بزرگسالان سالم بی‌خطر است، اما گروه‌های حساس باید میزان کافئین را مدیریت کنند.
• مطالعات اخیر: (EFSA) تأیید دارد که قهوه arabica می‌تواند انتخاب بهتری برای بیماران قلبی و سالمندان باشد و در پیشگیری از مشکلات خواب و اضطراب مؤثرتر است.
________________________________________
“قهوه فول مون” و “سوآمی کاپ فول مون”
در SWAMI، “قهوه فول مون“ و مدل “فول مون سوآمی کاپ ” بر پایه‌ی دانه‌ی مخصوص Arabica Ethiopian Guji ساخته شده‌اند که از ابتدا با هدف کافئین پایین، عطر و طعم منحصر به فرد و «کاملاً بدون دخالت فرآوری شیمیایی» انتخاب می‌شوند. این قهوه‌ها با حفظ تمام مواد مفید دانه و حداقل کافئین، مخصوصاً برای گروه‌های حساس فرموله شده‌اند.
________________________________________
جمع‌بندی و توصیه‌‌های ایمنی
انتخاب دانه‌ی Arabica، به‌خصوص گونه‌هایی مانند Ethiopian Guji، راه حل علمی-طبیعی برای کاهش کافئین بدون استفاده از فرآیندهای شیمیایی است. این مسیر، علاوه بر حفظ طعم و خواص قهوه، برای گروه‌های حساس (بیماران قلبی، زنان باردار [با مشورت پزشک]، سالمندان و …) ایمن‌تر است. با این حال، مصرف قهوه حتی با کافئین پایین، باید در حد اعتدال و با در نظر گرفتن مشاوره تخصصی پزشکی باشد.
________________________________________

منابع علمی

گروه حساس قهوه - کافئین - سوآمی - قهوه و بارداری

  • پرورش قهوه یک علم بسیار خاص است. همه چیز بر طعم نهایی که در فنجان قهوه صبح خود می بینید تأثیر می گذارد. تفاوت های جزئی در مواد مغذی خاک ، رطوبت ، شرایط جوی ، ارتفاعی که در آن رشد می کند و عوامل متعدد دیگر همه طعم کلی ارائه شده در یک دانه قهوه را تعیین می کند. البته از طرفی این بیانگر این است که صدها نوع قهوه در سراسر جهان وجود دارد.

محبوب ترین گونه های قهوه تا کنون Arabica و Robusta هستند. در حالی که روبوستا از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است و محصول بیشتری در هر بوته می دهد ، عربیکا گونه برتر محسوب می شود و کیفیت بیشتری را ارائه می دهد که در روبوستا قابل مشاهده نیست. اکثر قهوه های خرده فروشی ترکیبی از هر دو نوع هستند ، اما قهوه فروشان و تاجران مخصوص انواع خاصی را می فروشند که می تواند هزینه بسیار بیشتری داشته باشد.

چرا عربیکا دانه برتر محسوب می شود؟

عوامل متعددی می توانند این امر را تعیین کنند ، اما مطالعات خاص نشان داده اند که روبوستا دو برابر کافئین و اسیدهای کلروژنیک نسبت به عربیکا دارد. در حالی که محتوای بیشتر کافئین به میزان قابل توجهی به مقاومت در برابر بیماری ها کمک می کند ، این نوشیدنی را از نظر طعم کمتر مطلوب می کند. همچنین شناخته شده است که عربیکا 60 درصد بیشتر از روبوستا لیپید و قند دارد که در طعم مطلوب نهایی آن تاثیرگذار است. قندها برای افزایش عطر و طعم بدن قهوه عمل می کنند ، در حالی که تلخی را کاهش می دهند و حس دهان را تمیز می کنند. به طور معمول ،در مقایسه با نت های شیرین ، مغذی تر و گل بوی دانه های عربیکا، قهوه روبوستا تلخ تر ، چوبی و چرمی تر شناخته می شود. اما کشت دانه های عربیکا نیز هزینه های تولید را افزایش می دهد و نیاز به نگهداری و مراقبت بیشتر دارد. به همین دلیل است که قهوه خالص عربیکا می تواند بسیار گران باشد.

راهنمای زیر انواع متداول قهوه عربیکا را مورد بررسی قرار می دهد ، در حالی که به تاریخچه نیز کمی می پردازد. ما همچنین نگاهی به مشخصات طعم و در دسترس بودن کلی هر گونه می اندازیم. اما ابتدا ، “درخت قهوه” را برای برجسته کردن روابط بین هر مجموعه از انواع مختلف تهیه کردیم:
انواع مختلفی از بوربن وجود دارد و مانند ترکیه ، بسیاری از ارقام از بوربن ایجاد می شود. در سال 1708 توسط فرانسه آغاز شد و در منطقه ای در اقیانوس هند به نام جزیره بوربن کشت شد. با این حال ، نوع لذیذ موجود ، جهش جزئی در محصول اصلی والدین است و این گونه به زودی خود را در برزیل یافت ، جایی که در بین کشاورزان محبوب شد. در حال حاضر این گیاه در بسیاری از کشورهای جهان کشت می شود ، اما هنوز هم در آمریکای جنوبی و بخشهایی از آفریقا بسیار محبوب است.
Bоurbоn دارای وسعت وسیع تری نسبت به Typica بوده است ، اما مانند Typica ، آن نیز یک طرح هم شکل است. مقدار مصرف آن بین 20-30 برابر بیشتر از Tyoica است و علت آن عطر و طعم قوی ای است که ایجاد می شود.
دانه های قهوه بوربن بسته به نوع فرعی آن در انواع جهش یافته قرمز ، زرد و نارنجی (گاهی صورتی) وجود دارند. هر نوع دارای ویژگی های بسیار معمولی است ، اما قهوه بوربون زرد با توجه به رنگ زرد کم رنگ آن منحصر به فردترین ویژگی است. این گونه جهش یافته از گیاه قهوه Typica است که برای اولین بار در اواخر دهه 1800 در برزیل مشاهده شد.
گفته می شود که بوربون زرد دارای کیفیت متمایزی است که شیرینی ، عطر و طعم اسیدی مرکبات را نشان می دهد. طعم میوه رسیده و کشمش شیرین از دیگر طعم هایی است که هنگام نوشیدن یک فنجان قهوه بوربون زرد ممکن است متوجه آن شوید. از طرف دیگر ، نارنجی بوربون به دلیل سایه صورتی هلویی آن گاهی بوربن صورتی نامیده می شود.
لوبیا بوربن به خاطر طعم های غنی و چرب و شکلاتی اش ، با رنگ میوه ای کمی مشهور است. آنها برای اسیدیته پیچیده و تعادل فوق العاده ای که دارند ارزشمند هستند ، درست مانند هر قهوه دیگر ، این دانه ها بسته به آب و هوا ، کیفیت خاک و سایر عوامل می توانند طعم های منحصر به فردی را ارائه دهند.
کاتورا
در برزیل ، این رقم در شهر برزیل نامگذاری شد و به دلیل شهری که در آن کشف شد نامگذاری شد ، در واقع جهش قهوه بوربن است. اگرچه این گیاه در ابتدا در برزیل یافت شد ، اما در کلمبیا رشد می کند و یک دمنوش پر جنب و جوش با اسانس خوش طعم تولید می کند.
مانند سایر انواع بوربن ، دارای مومی موج دار با لبه های موج دار است. با این حال ، کوتاه تر و ضخیم و از نظر ظاهری شلوغ است. اگرچه کاتورا عملکرد بالاتری نسبت به سایر انواع بوربن دارد ، اما برای رشد نیاز به مراقبت زیادی دارد.

ماموریت فرانسوی
مأموریت فرانسوی یک نوع بوربن است که در کشورهای شرق آفریقا مانند کنیا رشد می کند – و همانطور که از نامش حدس می زنید ، ابتدا توسط مبلغان فرانسوی پرورش داده شد. در اواخر دهه 1800 ، مبلغین از جزیره جاوا به شرق آفریقا رسیدند ، و حاوی چیزی فراتر از انجیل بودند. آنها انواع دانه های قهوه را کاشتند که بعداً به عنوان “ماموریت فرانسوی” در ارتباط با پرورش دهندگان نامیده شد.

این گونه عمدتا در منطقه مرکزی کنیا کشت می شود ، جایی که از شرایط آب و هوایی بسیار سرد برخوردار است. این شامل خاک آتشفشانی با ارتفاع متوسط و غنی از مواد مغذی ، دمای متوسط 80 درجه فارنهایت و حدود 3 اینچ بارندگی سالانه است. پس از برداشت ، دانه ها خشک می شوند تا یادداشت های جذاب قهوه را ستایش کنند.

ماموریت فرانسوی همانطور که در قهوه تک منشاء کنیا وجود دارد دارای اسیدیته نافذ یا شدید است. بنابراین ، این یک فنجان برای افرادی نیست که سابقه سوزش سر دل یا رفلاکس اسید دارند. طعم و مزه غالب نت های میوه ای است که تا انتها ادامه می یابد. همچنین ممکن است نت هایی از کره ، عسل ، مرکبات و انگور سیاه به همراه بادی شربتی را تجربه کنید.
جکسون
جکسون نوعی وابسته به بوربن است که معمولاً در بروندی و رواندا یافت می شود. اکثر منابع ادعا می کنند که منشا آن هند است – درست مانند انواع Coorg ، Mysore و Kent. این اعتبار به یک کشاورز هندی معروف به آقای جکسون اختصاص دارد که این گیاه را در اوایل دهه 1900 کشف کرد. نهال های این گیاهان “مقاوم در برابر زنگ قهوه” از میسور هند به تانزانیا و کنیا ارسال شدند. (زنگ برگ قهوه یک بیماری است که بر برگ های قهوه تأثیر می گذارد و مانع از توانایی آنها در انجام فتوسنتز می شود.) اعتقاد بر این است که این گونه ها باعث ایجاد گونه جکسون بوربن شده اند که در سراسر رواندا رایج است. حقایق مربوط به نحوه ورود به رواندا از شرق آفریقا کمی غیرقابل اعتماد است و به خوبی مستند نشده است.
قهوه جکسون در ارتفاع بیش از 4000 پا از سطح دریا شکوفا می شود و دامنه کوه های مرطوب رواندا شرایط ایده آلی را برای این گیاهان فراهم می کند. حبوبات تحت فرآیند شستشو قرار می گیرند و خشک می شوند تا بادی عالی ، اسیدیته نسبتاً بالا ، احساس دهان ضخیم و نت هایی از انگور قرمز ، شربت و آهک ایجاد شود.

وریتی های قهوه
Mibrizi
به عنوان اولین قهوه رواندا شناخته می شود – آن را مبلغان آلمانی در دهه 1930 به کشور آفریقا آوردند. این یک جهش طبیعی از نوع بوربن است که ابتدا در شهر Mibirizi قبل از گسترش به منطقه Kivu و دیگر مناطق رواندا رشد کرد.این گیاه در ارتفاعات بین 5000 تا 6000 پا از سطح دریا و رطوبت 11-12 رشد می کند. در رواندا ، در ارتفاعات تپه ای توسط کشاورزان کوچک قهوه کشت می شود. قهوه یک صادرات اولیه در کشور است و آن را به منبع اصلی معیشت مردم تبدیل کرده است. قهوه Mibirizi دقیقاً از طریق انتخاب ، چیدن گیلاس ، تفاله ، تخمیر مرطوب و خشک شدن در آفتاب پردازش می شود.
قهوه سنتی Mibirizi دارای اسیدیته استثنایی با رایحه های گیاهی ، عسل ، مرکبات و کره است. این عطر خاکی ، آبدار و همچنین یک پایان چای مانند دارد. اگرچه Mibirizi به طور معمول دارای بادی خامه ای است

دیفکت سبز دیفکت قهوه قهوه سوآمی دانه سبز
موکا
در محافل قهوه یک اصطلاح بسیار گیج کننده است. از یک طرف ، به قهوه با طعم شکلات که در کافه هایی مانند استارباکس فروخته می شود اشاره دارد. از سوی دیگر ، این نوع قهوه ای است که از هزاران سال پیش از یمن سرچشمه گرفته است. گونه Moka/Mocha/Mokka با انواع توت های کوچک (شبیه به نخود فرنگی) و درختان کوتاه متمایز می شود. این گیاه عمدتاً در منطقه کوهستانی یمن در امتداد دریای سرخ رشد می کند. نام “موکا” از بندر موخا گرفته شده است ، که در زمان حکومت امپراتوری عثمانی بندر مبدا بود. این گیاه در زیر سایه درختان صنوبر رشد می کند و در آنجا آبیاری می شود و خشک می شود. به عنوان یک نکته جانبی ، یمن یکی از مهمترین کشورها در تاریخ قهوه است – درست در آنجا با اتیوپی.
موکا یک قهوه پر جنب و جوش است که به خاطر رنگ های خاکی عمیق ، اسیدیته شراب و بدن کامل تحسین می شود. دارای نت های ادویه (دارچین و هل) و میوه (کشمش) است. این میوه دهی مشک دار با علامت تجاری شکلات تکمیل می شود که برای طعم شما خوشایند است.

دیفکت سبز دیفکت قهوه قهوه سوآمی دانه سبز

N39
رقمی از نوع بوربون است که توسط موسسه تحقیقات قهوه تانزانیا (TACRI) در دهه 1930 توسعه یافت. این بخشی از یک برنامه فشرده برای بهبود تولید و کیفیت قهوه در منطقه بود. در ارتفاعات 5000 پا از سطح دریا در مناطق شمالی و جنوبی تانزانیا رشد می کند. امروزه عمده مناطق کشت در امبیا ، کاراتو ، آروشا و کلیمانجارو است. این منطقه سالانه حدود 1400 میلی متر بارندگی دارد، با بارندگی کوتاه از اکتبر تا دسامبر و یک فصل بارانی طولانی از مارس تا می. فصل برداشت و چرخه تولید همزمان با دوره کشور همسایه کنیا است. انواع توت ها در خانه شسته می شوند ، تخمیر می شوند ، سپس خشک می شوند.
مشابه قهوه تک منشایی کنیا ، N39 دارای طعم پیچیده ای است که با بدن غنی و اسیدیته زنده مشخص می شود. همچنین دارای نت های زردآلو ، توت قرمز ، بادام و عسل است.

دیفکت سبز دیفکت قهوه قهوه سوآمی دانه سبز
پاکامارا
گونه Paca برای اولین بار در سال 1956 در مزرعه السالوادور آلبرتو پاکاس فیگروآ کشف شد. این یک جهش طبیعی از انواع بوربن است و به دلیل قدرت و مقاومت آن بسیار مورد توجه است. Pacas به دلیل مشخصات متوسط بدن در کنار تعادل اسیدیته و شیرینی بسیار شناخته شده است. طعم ها شامل نت های قوی گل و ادویه است.

بوربون پوینتو
بوربون پوینتو همچنین به عنوان لورینا نیز شناخته می شود ، یک جهش طبیعی کمیاب از نوع بوربن است. اعتقاد بر این است که این گیاه از ریونیون ، جزیره ای در سواحل ماداگاسکار سرچشمه می گیرد. نام بوربون پوینتو (که قبلاً به عنوان Ble Bourbon شناخته می شد) از نام این جزیره و نحوه مخروطی شکل لوبیای آن از اصطلاح (Pointu) گرفته شده است.

لائورینا
اولین بار در قرن 18 قبل از گسترش به شرق کشف شد. با این حال ، محبوبیت و تولید آن در قرن نوزدهم به دلیل عملکرد کم و آسیب پذیری آن در برابر آفات ، تقریباً منقرض شد. در اوایل دهه 2000 بود که فارغ التحصیل رشته زراعت یک درخت لائورینا را هنگام اقامت در املاک کاستاریکا کشف کرد.
این نوع قهوه به دلیل داشتن کافئین کم و بادی متعادل شناخته شده است. دارای رایحه ی یاسمن و چوبی با نت های میخک ، میوه و عسل است. واقعیت جالب: آیا می دانستید لائورینا آنقدر نادر است که استارباکس اخیراً یک محصول بوربون پوینتو را به ازای هر پوند 32 دلار به فروش رسانده است؟
SL34 SL28
قهوه کلاسیک خاص کنیا منشاء خود را در آزمایشگاه های کشاورزی اسکات در دهه 1930 پیدا کرد. آزمایشگاه های اسکات (SL) ، که به نام دکتر هنری اسکات ، مبلغ اسکاتلندی نامگذاری شده است ، چندین نوع مختلف قهوه پرورش داده است ، اما دو نوع معروف SL 28 و SL 34 هستند.
مشخصات طعم کنیا به طور کلی به عنوان یک فنجان پیچیده و میوه ای توصیف می شود. اسیدیته روشن ، طعم کامل و عطر مشخص آن را در بین دوستداران قهوه محبوب کرده است. از آنجا که آب و هوا ، توپوگرافی و محیط های خرد و کلان کنیا منحصر به فرد این کشور است ، این قهوه ها به خارج از خانه خود سفر نکرده اند.
خرید قهوه کنیا ، به ویژه انواع خاص آن ، دشوار است ، زیرا دولت کنترل خاصی بر فروش قهوه آنها از طریق هیئت قهوه کنیا اعمال کرده است. قوانین گذشته در گذشته تسهیل شده است و لوبیا در بازار جهانی گسترده تری دیده می شود. بسیاری از شرکت های تخصصی قهوه دانه ها را بصورت آنلاین می فروشند.

Tekisik
یک جهش کوتوله از انواع محبوب Bourbon است. منشاء آن السالوادور است ، جایی که بخش قابل توجهی از تولید قهوه کشور را تشکیل می دهد. Tekisik در حال حاضر در چندین کشور آمریکای لاتین از جمله هندوراس و گواتمالا یافت می شود. انواع توت های گیاه از نظر ویژگی کوچک هستند و شاخه ها در زاویه 45 درجه شبیه به ویلا سرچی قرار گرفته اند.
آیا می دانید که Tekisic از یک کلمه در گویش آزتک به معنی “کار” گرفته شده است؟ و بر اساس معنای آن ، موسسه سالوادور برای تحقیقات قهوه (ISIC) تقریباً سه دهه (1949 تا 1977) طول کشید تا انواع مختلف مربوط به بوربن را از بین گزینه های مختلف ایجاد کند. این فرایند شامل انتخاب گروهی از افراد بر اساس عملکرد آنها و جمع آوری آنها برای تشکیل نسل جدید بود. نتیجه آن تنوعی بود که زود رسیده و دارای پتانسیل لوبیای با کیفیت در شرایط مناسب است. جنبه منفی Tekisic بهره وری پایین و حساسیت به بیماریهای اصلی مانند زنگ برگ قهوه است.
همانطور که قبلاً ذکر شد ، این گیاه قهوه ای با کیفیت بالا تولید می کند که مورد توجه علاقمندان قهوه در سراسر جهان است. دارای شیرینی شدید (مشابه شکر قهوه ای) ، بادی قوی و اسیدیته چند لایه است

دیفکت سبز دیفکت قهوه قهوه سوآمی دانه سبز

ویلا سرچی
ویلا سرچی یک جهش طبیعی متمایز از نوع بوربن است. ریشه های آن را می توان در کاستاریکا جستجو کرد ، جایی که در دهه 50 در شهر سارچی کاشته شد. این گیاه کوتوله با مخلوطی از برگهای سبز و قهوه ای و شاخه های منحصر به فرد متمایل به زاویه 45 درجه مشخص می شود.
ویلا سرچی در زیر سایبان های سایه دار در ارتفاع زیاد رشد می کند و در برابر بادهای شدید مقاوم است. با توجه به این شرایط رو به رشد ، بهترین گزینه برای مناطق کوهستانی کاستاریکا و هندوراس است. همچنین شایان ذکر است که این گیاه با استفاده از روش های ارگانیک با حداقل ورودی های شیمیایی پرورش داده می شود.
علاقه مندان به قهوه ویلا سرچی را به خاطر نت های میوه ای (توت) متمایز ، شیرینی عالی و اسیدیته ای زیبا که برای یک فنجان لذت بخش جو تهیه می کنند ، جشن می گیرند.

دیفکت سبز دیفکت قهوه قهوه سوآمی دانه سبز
Typica
یک زیرگونه درجه یک از گونه های Arabica است. این گیاه بلند است و عملکرد کمی دارد ، اما این قهوه با تهیه یک فنجان قهوه عالی که شیرینی خاصی دارد که بسیار محبوب است ، جبران می کند. در اکثر کشورهای پرورش دهنده قهوه در جهان یافت می شود. گفته می شود که Typica و Bourbon با هم بیشتر انواع دیگر قهوه جهان را تشکیل داده اند.
این دانه ها یک قهوه شیرین و تمیز دم می کنند و به راحتی در مخلوط های مختلف هم به صورت خرده فروشی و هم به صورت عمده در دسترس است.

دیفکت سبز دیفکت قهوه قهوه سوآمی دانه سبز
آروشا
می تواند به یکی از شهرهای تانزانیا و یا به دنبال انواع مختلف Typica اشاره کند. به طور گسترده تصور می شود که قهوه آروشا به لطف مبلغین فرانسوی به تانزانیا راه یافته است. صرف نظر از این امر ، این گیاه عمدتا در منطقه جنوبی تانزانیا ، به ویژه در اطراف کوه آتشفشانی مرو رشد می کند. اما این تنها تانزانیا نیست – آروشا در پاپوآ گینه نو نیز یافت می شود.
شرایط ایده آل رشد قهوه آروشا چیست؟ گونه Typica در ارتفاعات بالای 4500 پا از سطح دریا رشد می کند. بیشتر قهوه های تانزانیا به دلیل ارتفاع زیاد این کشور به عنوان “Strictly High Grown” (SHG) شناخته می شوند. گیاهان همچنین از خاک غنی بهره می برند و به مواد شیمیایی کمی نیاز دارند.
قهوه تانزانیا در گذشته رابطه بدی را با حمل و نقل ضعیف تجربه کرده است. مواردی از دسته های معیوب وجود دارد که هنگام حمل و نقل در ظروف خود بخار پز شده اند. خوشبختانه ، منطقه جنوبی تانزانیا زیرساخت های بهتری دارد و به حمل و نقل دسترسی دارد ، بنابراین از کیفیت قهوه محافظت می کند.
قهوه آروشا به دلیل اسیدیته دلپذیر ، ترکیب پیچیده گیاهی و نت های طعم دهنده ملاس تند ، کشمش طلا و پرالین برشته محبوبیت زیادی دارد. مطمئناً یک فنجان ارزش امتحان کردن دارد!

دیفکت سبز دیفکت قهوه قهوه سوآمی دانه سبز
Benguet
قهوه Benguet ، یک نوع Typica تک منشاء است که در یک استان محصور در خشکی در فیلیپین رشد می کند. اگرچه قهوه یکی از منابع اصلی معیشت کشاورزان در استان بنگوئه است ، اما گونه بنگوئت به عنوان غذای در خطر انقراض در فهرست Ark of Taste توسط جنبش غذای آهسته فهرست شده است. چرا این هست؟ قهوه بنگوئیت به دلیل کاهش تعداد کاشت های جدید و ممنوعیت هرس درختان قدیمی به دلیل دلایل مذهبی با خطر انقراض روبرو است. به گفته فرماندار سابق بنگوئه ، قهوه در ارتفاعات کوردیلرا توسط فرماندار نظامی اسپانیا در سال 1875 معرفی شد. رشته کوه کوردیلرا در جزیره لوزون (منطقه شمالی فیلیپین) دارای آب وهوای مناسبی برای کشت زیاد است – قهوه عربیکا با کیفیت این شامل ارتفاعی در حدود 1600 متر از سطح دریا ، کشت زیر سایه Alnos و درختان کاج و بارندگی زیاد است.

گیلاس های قهوه به صورت دستی (بیشتر توسط زنان) چیده می شوند و به طور طبیعی پردازش می شوند. دانه های طبیعی Benguet دارای شیرینی متمایز و نت های آهک یا توت فرنگی هستند. هنگامی که آنها تحت عملیات شستشو قرار می گیرند ، دارای عطر و طعم ادویه ، جوز هندی ، هل ،نت کاکائو و میوه های خشک هستند. آنها همچنین با اسیدیته ای قابل مقایسه با قهوه جامائیکا بلو کوه یا قهوه کوا هاوایی مشخص می شوند.

دیفکت سبز دیفکت قهوه قهوه سوآمی دانه سبز وریتی قهوه کشاورزی قهوه تاریخچه قهوه
سیدیکالنگ و برنگندال
آیا تا به حال در مورد شیوع زنگ زدگی برگ رویا در اوایل قرن نوزدهم چیزی شنیده اید؟ این بیماری باعث از بین رفتن تمام زمینه های قهوه در اندونزی شد – همه به جز چند قهوه ، از جمله انواع برگندال و سیدیکالانگ تیپیکا.
نام این گونه ها از مناطق در حال رشد آنها در سیدیکالنگ (غرب دریاچه توبا) و برنگندال گرفته شده است. دستیابی به این نوع قدیمی بسیار دشوار است زیرا اکثر کشاورزان عربی های معاصر یا دورگه مانند آتنا و تیم تیم را پرورش می دهند. برای یافتن درختان صد ساله سدیکالانگ یا برنگندال ، برخی از برسترهای مصمم به مناطق دورافتاده با ارتفاع 4500 پا از سطح دریا سفر می کنند.
انواع Typica برای نت های حجامت منحصر به فرد بسیار مورد توجه هستند. قهوه دارای رایحه ای خشک و تند ، با رایحه های چوبی و شیری کارامل است. همچنین می توانید نت های میوه ای پاپایا یا انبه را در عطر تشخیص دهید. قهوه های Bergendal و Sidikalang دارای سطح خشک و فانک روستایی هستند که یادآور جام سوماترا است.

کوه آبی جامائیکا
در نگاه کلی به کوه جامائیکای بلو ، در گران ترین راهنمای قهوه و در نگاه به Peet’s Reserve Jamaican Blue Mountain کوه آبی جامائیکا (JBM) گونه ای از گونه Typica است که از جامائیکا سرچشمه می گیرد – همانطور که از نام آن مشخص است. در قرن 18 توسط سر نیکلاس لائوس به کشور گرمسیری معرفی شد. برای اینکه لوبیا ها واجد شرایط نام JBM شوند ، باید معیارهای خاصی مانند شامپاین را برآورده کنند. این شامل کشت آن در ارتفاعات بین 3000 تا 5500 پا در محدوده کوه آبی (منطقه پورتلند ، سنت توماس ، سنت مری ، یا سنت اندرو) است که طولانی ترین و بلندترین رشته کوه در کشور است.
قهوه در ارتفاعاتی به ارتفاع 21000 پا از سطح دریا در دامنه تپه کوه ها کشت می شود. این امر باعث می شود JBM برای کشت و همچنین کار پر چالش باشد ، زیرا لوبیا باید با دست چیده شود. در حالی که شرایط رشد دانه های با کیفیت بالا را تسهیل می کند ، زمان بلوغ آنها به طور قابل توجهی بیشتر از سایر قهوه ها طول می کشد. آنها کاملاً مرطوب پردازش می شوند و در آفتاب خشک می شوند تا رطوبت 11.5 حفظ شود.
قهوه جامائیکا بلو کوهی اغلب به عنوان یکی از گرانترین قهوه های جهان ذکر شده است – و به حق هم همینطور است. این قهوه کمیاب و کمیاب است ، اما قطعاً ارزش امتحان کردن را دارد. قهوه در صنعت قهوه به دلیل مشخصات تمیز ، اسیدیته پر جنب و جوش ، تلخی کم و طعم ملایم که با نت های هیجان انگیز گل ، آجیل و آجیل ترکیب شده است مشهور است. به نظر می رسد این لوبیا تعادل کامل شربت ، شکر و خامه را برای تهیه یک فنجان متعادل دارد.

دیفکت سبز دیفکت قهوه قهوه سوآمی دانه سبز وریتی قهوه کشاورزی قهوه تاریخچه قهوه

جاوا
قهوه Mосhа Jаvа دو مورد دیگر را برای ایجاد چیزی خارج از این دنیا به ارمغان آورده است. مخلوط
Mосhа Jаvа Arabiаn (Yеmеn) Mосhа suffее and Indоnеѕiаn Jаvа Arabiса، که با یک تعادل قوی از شدت وحشی و کاهنده آن تغذیه می کند. با این وجود که تقریباً می توانید از آن لذت ببرید ، بدون شک موکا جاو کافه بسیار شناخته شده و مورد احترامی است.طبق گفته ها یکی از قدیمی ترین مخلوط های دانه قهوه دنیا است و پتانسیل مناسبی برای روست مخصوص اسپرسو دارد

کنت
آیا می دانید که نوع قهوه کنت به دلیل یکی از کارخانه های هندی که در برنامه ای برای توسعه یک گیاه “مقاوم در برابر زنگ برگ قهوه” کار می کرد ، نامگذاری شد.
قهوه کنت به آقای L.P. Kent اختصاص داده می شود ، که در سال 1911 از یک درخت واحد در میسور هند انتخاب کرد. بعداً در 1920 به تانزانیا و کنیا معرفی شد. در حالی که رقم K7 این گیاه به طور گسترده ای در سراسر کنیا کشت می شود ، رقم کنت بیش از 9 دهه در هند شکوفا شده است. اگرچه کنت به عنوان یکی از اولین گونه های قهوه مقاوم در برابر زنگ برگ در نظر گرفته می شود ، اما مقاومت به تدریج در طول زمان شکسته شد.این قهوه دارای نت های گلدار ، تند و تند ، با بدنه سبک و اسیدیته ظریف است.

دیفکت سبز دیفکت قهوه قهوه سوآمی دانه سبز وریتی قهوه کشاورزی قهوه تاریخچه قهوه
کونا
ما قبلاً در راهنمای قهوه هاوایی خود نگاهی به کونا و سایر قهوه های هاوایی انداخته ایم.به خوبی شناخته شده است که هاوایی مسئول تهیه مقداری از بهترین قهوه موجود در جهان است -قهوه کونا ، به ویژه ، یک نوع غیرقابل قبول است.از این رو ، این آب و هوا و شرایط منحصر به فردی است که در آن قهوه بهترین Kona تولید شده است که آن را به یک نمونه قابل توجه تبدیل کرده است. در دامنه های غالباً خائنانه Mauna Lua و Hualаlаi vоlсаnоеѕ ، خاک حاصلخیز قهوه ای سبک ، لطیف و با طراوت با پیچیدگی غنی و رضایت بخش تولید می کند.
یک قهوه با بادی متوسط با طعم عالی و اسیدیته زیاد که مورد استقبال متخصصان قهوه واقعي قرار گرفته است ، عموماً مورد پسند همه است.
به هر حال ، در هاوایی ، خاک حاوی ترکیبی ایده آل از مینرال و اسیدهایی است که دانه قهوه می تواند از آب جذب کند. دانه های قهوه به صورت دستی و بدون ماشین آلات جمع آوری می شوند تا از هم زدن با سارا اطمینان حاصل شود.

دیفکت سبز دیفکت قهوه قهوه سوآمی دانه سبز وریتی قهوه کشاورزی قهوه تاریخچه قهوه
ماراگوگیپ
Maragogype که با نام “لوبیا فیل” نیز شناخته می شود ، جهش طبیعی ، اما نادر از گونه Typica است که در سال 1870 در نزدیکی شهر Maragogipe ، برزیل کشف شد. در حال حاضر در کشورهای آمریکای لاتین مانند مکزیک ، گواتمالا و برزیل کشت می شود. این گیاه را می توان با دانه های بزرگ غیرمعمول خود (تقریباً دو برابر دانه های معمولی قهوه) متمایز کرد و همچنین دارای برگهای بزرگ با فاصله بین دو لایه است ، به لطف یک ژن غالب. گیاه قهوه Maragogype بلندتر و بزرگتر از انواع بوربن و تیپیکا معمولی است.Maragogypeیک گیاه کم محصول با لوبیا متخلخل است-یعنی طعم آن بستگی به ویژگی های خاک دارد. این امر مستلزم کشت در خاکهای بسیار حاصلخیز به منظور تولید یک فنجان استثنایی است. اگرچه این گیاه به خوبی با ارتفاعات متوسط و متوسط سازگار است ، اما مشخصات جام به میزان قابل توجهی در 4500 پا از سطح دریا بهبود می یابد.از یک فنجان قهوه مرغوب چه انتظاری دارید؟ این نوشیدنی دارای رایحه گل ، حس دهانی مخملی و طعم نت های توت وحشی ، بلوط تند و شکلات تند است. اسیدیته شیرین و ترش است که دارای توت است.

دیفکت سبز دیفکت قهوه قهوه سوآمی دانه سبز وریتی قهوه کشاورزی قهوه تاریخچه قهوه
Pache
قهوه پاچ یک جهش طبیعی Typica است که از گواتمالا سرچشمه می گیرد. Pache اصلی چندین گونه فرعی مانند Pache Colis و Pache Comum به دنیا آورده است. بیشتر دانه های پاچه از گیلاس های بزرگ قهوه تهیه می شوند و برگ های محکمی دارند.
اکثر فنجان های Pache با بادی صاف و نسبتاً نرمی مشخص می شوند.

دیفکت سبز دیفکت قهوه قهوه سوآمی دانه سبز وریتی قهوه کشاورزی قهوه تاریخچه قهوه
Sagada
این گیاه قهوه Typica در اواخر قرن 19 به فیلیپین معرفی شد و عمدتاً در مزارع صنایع دستی توسط زنان رشد می کند. به دلیل عطر و طعم کاج ، نت های گل و شیرینی کاراملی ، محبوبیت زیادی در بین برشته ها و کافه ها پیدا کرده است. قهوه Ador’s قهوه سگادا تک منبعی را با قیمت 17.85 دلار به ازای 250 گرم می فروشد.

سان برناردو
از کلمبیا ، سرزمین خوان والدز (کشاورز معروف قهوه) ، سن برناردو – یک رقم Typica است که طعم و طعم منحصر به فرد قهوه کلمبیایی را مشخص می کند. اکثر منابع معتقدند که قهوه کلمبیایی در قرن 18 توسط کشیشان یسوعی به کشور آمریکای جنوبی آورده شد.
این گیاه در محور رو به رشد کلمبیا در ارتفاع 4200 پایی از سطح دریا کشت می شود. قهوه سان برناردو برای آب و هوای مرطوب و خاکهای غنی از مواد مغذی در مناطق قهوه سازی کلمبیا مناسب است.
سان برناردو یک قهوه عربیکا است که دارای برخی از ویژگی های حجامت جد Typica آن است. این طعم غنی با نت های شکلاتی است که کاملاً با ته رنگ دارچین و جوز هندی ترکیب می شود. به طور کلی ، یک فنجان قهوه سن برناردو تمیز است و نوشیدن آن آسان است.
سان رامون
منشا San Ramon از نوع قهوه Typica است. درخت مقاوم در برابر باد ، مقاوم در برابر خشکسالی ، مولد و اندازه کوچک (به دلیل کوتوله گرایی) شناخته شده است. این درخت دارای شاخه های کوتاه است و در مقایسه با سایر انواع Typica انواع توت ها را تولید می کند. همچنین در برابر بیماری ها مقاوم است.
سان رامون در تپه های گواتمالا در ارتفاعات 5100 فوتی از سطح دریا کشت می شود. این گیاه در زیر سایه درختان با حداقل استفاده از مواد شیمیایی رشد می کند. گیلاس های دست چین به منظور حفظ ویژگی های با کیفیت لوبیا به طور کامل شستشو می شوند. قهوه سان رامون دارای بدنه کامل و نت های چشایی از میوه های سنگی است.

دیفکت سبز دیفکت قهوه قهوه سوآمی دانه سبز وریتی قهوه کشاورزی قهوه تاریخچه قهوه
سوماترا لینتونگ و مندلینگ
قهوه های لینتونگ و مندلینگ در جزیره سوماترا کشت می شوند.
مندلینگ با رایحه خاکی ، در سراسر جهان به عنوان یک قهوه درجه یک شناخته می شود. نام Mandheling در واقع به گروه قومی خاصی از آن منطقه اشاره دارد.
لینتونگ شیرین است و بدن ملایمی با اسیدیته کم دارد. این عطر خاکی ، شبیه به Mandheling ، و بادی سنگین و پیچیده دارد. لینتونگ نام بازاری در مرکز سوماترا ، نزدیک دریاچه توبا است.

دیفکت سبز دیفکت قهوه قهوه سوآمی دانه سبز وریتی قهوه کشاورزی قهوه تاریخچه قهوه
ویالابوس
Villalobos یک گیاه قهوه بسیار پربار است که در آمریکای جنوبی و مرکزی رشد می کند. به طور خاص ، اعتقاد بر این است که در کاستاریکا رخ داده است. ویلالوبوس شباهت زیادی به ویلا سرچی دارد. فقط یک جهش طبیعی از نوع Typica است ، نه Bourbon.
این گیاه در برابر بادهای شدید و خاک ضعیف بسیار مقاوم است و کشت آن را در ارتفاعات بالا (5100 فوت از سطح دریا) و در دامنه های کاستاریکا آسان می کند. انواع توت های رسیده از درختان Villalobos نارنجی هستند و اغلب برای تولید قهوه های شسته شده با کیفیت بالا از یک روش پردازش بی عیب و نقص استفاده می کنند.
این حبوبات همچنین به دلیل شیرینی دلپذیر و اسیدیته خوب ، با نت های قوی قند ، میوه و توت معروف هستند.

Heirloom Varieties
آگارو
هوس یک فنجان سرسبز و ظریف ، در عین حال عمیق و مشک دار هستید؟ اگر چنین است ، ما قهوه آگارو را به شدت توصیه می کنیم. این قهوه از منطقه عجیب و غریب جنوب قهوه در اتیوپی نشات می گیرد و به خاطر محصولات خوبش مورد احترام است.
قهوه های جنوب اتیوپی ، مانند آگارو ، از انواع سنتی و میراثی عربیکا تهیه شده اند که به خوبی با منطقه سازگار هستند. این درختان در ارتفاعی بین 5،700 تا 6،600 پا از سطح دریا زیر پوشش درختان و ابرهای متراکم رشد می کنند.
گیلاس های قهوه تحت روش شستشو یا مرطوب قرار می گیرند ، بدین وسیله تفاله و پوست میوه قبل از خشک شدن دانه ها برداشته می شود. به دلیل شرایط آب و هوایی منحصر به فرد و روش های پردازش ، قهوه آگارو به طور معمول شدت ، پیچیدگی و کیفیت معطر زیادی را بیان می کند.

این فنجان به طرز شگفت انگیزی عمیق است و دارای حس دهان انعطاف پذیر و پایان طعم دهنده است. دارای رایحه نارنگی ، گواوا ، توت فرنگی ، زنبق و آجیل است. این عطر با طعم غنی و شاداب مانند عسل همراه با رایحه های کارامل ، کاکائو ، گل رز چای و مرکبات تکمیل می شود.
حرار اتیوپی
قهوه اتیوپی هم به خاطر ویژگی های خاصش در این لیست دیده میشود این رویداد فوق العاده به طور انحصاری بین 4500 تا 6300 دور در جنوب اتیوریا ، که همزمان با راه اندازی خشک به میزان زیاد در یک فنجان پر شده ، به طور انحصاری شروع شده است.
گل ، میوه ای ، و بسته بندی یک اسفنج اسیدی عالی ، قهوه هاتریایی اتیوپی ، اگر تجربه خاصی نداشته باشید ، چیزی نیست. بعضی اوقات برای کسانی که از خوردن قهوه استفاده نمی کنند ، بسیار خشن است ، برخی از نمونه های اتریشی هارار پس از یک طعم شکلات طولانی مدت ، در حالی که دیگر به طعم کمی از جوز هندی و هل برمی گردند ، ترک می کنند.
سیدامو اتیوپیایی
آیا می دانید که برخی از سوابق و نظریه های تاریخی منشا قهوه را به اتیوپی می رسانند. بله ، شما جام مورد علاقه جو احتمالاً در این کشور شرقی آفریقا با میراث غنی متولد شده است. به طور شگفت انگیزی ، قهوه های اتیوپی یکی از متمایزترین و متنوع ترین قهوه های جهان هستند – در این مورد ، سیدامو اتیوپیایی. همانطور که از نامش مشخص است ، گونه Typica در منطقه سیدامو ، جنوب پایتخت آدیس آبابا ، کشت می شود.منطقه سیدامو به دلیل شرایط آب و هوایی ایده آل برای کشت قهوه شهرت دارد و در ارتفاع بالایی بین 4800 تا 5700 پا از سطح دریا واقع شده است. همراه با خاکهای غنی (غنی شده با کود حیوانی و مواد پوسیده گیاهی) ، دمای مطلوب و بارندگی فراوان ، این استان پربارترین استان در اتیوپی است. همچنین شایان ذکر است که گیاهان سایه دار ، پرنده پسند ، ارگانیک هستند و با ریشه ، آووکادو ، انبه ، زنجبیل و هل آمیخته شده اند. به بیان ساده ، این قهوه در یک محیط چند محصول پایدار و متنوع پرورش داده می شود.
سیدامو اتیوپی اغلب بین اکتبر و دسامبر ، مطابق با شرایط آب و هوایی و رسیدن گیلاس برداشت می شود. نوع Typica عمدتا خشک می شود و کاملاً شستشو می شود و کیفیت یکنواختی را ارائه می دهد.
وقتی نوبت به حجامت می رسد ، سیدامو اتیوپیایی یک فنجان زیبا با عطر کاکائو ، مرکبات و گل است. دارای لیمو ، طعم های چای مانند و نت های بلوبری ، وانیل ، توت فرنگی و نکات فندقی است. بدنه قهوه روشن ، صاف و شیرین است. این فنجانی است که از نوشیدن آن بارها و بارها لذت خواهید برد.
ییرگاشف اتیوپیایی
در منطقه سیدامو اتیوپی ، شهر ییرگاچف (Yirgacheffe) قرار دارد ، که احتمالاً محل منشاء این قهوه است. Yirgacheffe در دایره های قهوه به دلیل دانه های شسته شده قهوه که یک فنجان کلاسیک و زیبا تولید می کند مشهور است.
کیفیت بالای Yirgacheffe اتیوپی به دلیل شرایط رو به رشد آن تحت پوشش ابر متراکم و ارتفاعات تا 6،600 پا از سطح دریا است. در چنین ارتفاعات عربی به آرامی بالغ می شود و منجر به ویژگی های برجسته آن می شود. در واقع ، قهوه اغلب مورد بررسی قرار می گیرد و به عنوان یکی از با کیفیت ترین قهوه ها رتبه بندی می شود. قهوه برای افزایش اسیدیته شستشو می شود و برای پیچیدگی افزوده می شود.
یک روست متوسط برای افزایش اسیدیته روشن و درخشش سایر ویژگی های ظریف ترجیح داده می شود. با در نظر گرفتن این نکته ، ییرگافه خوب اتیوپی دارای اسیدیته ای روشن و طعم شدید و در عین حال تمیز به همراه عطر گل و نکاتی از نارگیل است. این پایان با رنگهای شراب یا توت پر جنب و جوش است. برخی از قهوه های ممتاز ممکن است دارای شکلات یا طعم دهنده باشند ، در حالی که برخی دیگر دارای رنگ مرکبات و نارنگی هستند. یرگاچفها به طور کلی میوه ای ، معطر و ملایم تر از قهوه قیمبی هستند.

دیفکت سبز دیفکت قهوه قهوه سوآمی دانه سبز وریتی قهوه کشاورزی قهوه تاریخچه قهوه

گیشا / گشا
گشا در دهه 1950 از اتیوپی به کاستاریکا آورده شد تا توسط مرکز تحقیقات و آموزش عالی کشاورزی گرمسیری مطالعه شود. بلافاصله پس از آن، این نوع قهوه به عنوان یک نوع جدید که می‌تواند در آن منطقه (آمریکای مرکزی) کشت شود، به پاناما راه پیدا کرد.
رشد در ارتفاع زیاد در آمریکا مرکزی به آن یک جلوه منحصر به فرد و ظریف می دهد که میوه ، گل یاسمن و زنبور عسل را به خاطر می آورد. Géѕhа در حال حاضر یکی از انواع متداول جهان است.

دیفکت سبز دیفکت قهوه قهوه سوآمی دانه سبز وریتی قهوه کشاورزی قهوه تاریخچه قهوه
کافا
در دوره ای که از سال 1390 شروع شد ، پادشاهی قدرتمند بر اتیوپی کنونی تسلط داشت. این پادشاهی به پادشاهی کافا معروف بود. اگرچه در سال 1897 توسط امپراتوری اتیوپی ضمیمه شد و از روی زمین پاک شد ، اما انواع قهوه کافا این نام را زنده نگه می دارد. واقعیت جالب: کلمه “کافا” از کلمه عربی “Gahwah” است که به معنی “نوشیدنی از توت ها” است.
جنگل های بارانی در استان کافا محیط مناسبی را برای تولید یکی از بالاترین کیفیت قهوه در جهان تسهیل می کنند. منطقه جنوبی اتیوپی با ارتفاعات زیاد ، پوشش گیاهی سرسبز و خاکهای پر از مواد مغذی مشخص می شود. قهوه های عربیکا در سایه سایر گیاهان با حداقل مواد شیمیایی کشاورزی کشت می شوند.
قهوه منبع قابل توجهی برای اقتصاد اتیوپی و کشاورزان محلی است که محصول را کشت می کنند. متأسفانه ، جنگل رو به انقراض همچنان معیشت آنها را تهدید می کند. برخی منا بع ادعا می کنند که بیش از 60 درصد درختان جنگل های بارانی کافا در سه دهه گذشته از بین رفته اند. این ممکن است توضیح دهد که چرا منطقه ای (ذخیره گاه زیست کره) در استان توسط “برنامه انسان و زیست کره” یونسکو شناسایی شده است که هدف آن حفاظت از محیط زیست و ارتقاء توسعه پایدار در منطقه کافا است.
آیا می دانید دانه های قهوه کافا در کنار گیاهان وحشی در این منطقه کشت می شوند؟ این ممکن است مشخصات طعم پیچیده آنها را توضیح دهد. این فنجان دارای بدن متوسط ، اسیدیته غنی و احساس دهان ابریشمی است. قهوه کافا دارای تنباکو تازه ، اسطوخودوس ، پرتقال ، مرکبات ، شاه توت و کولا است و دارای شکلاتی است. طعم جذاب آن ماندگار و پیچیده است و یک فنجان قهوه عالی می سازد.

رامبونگ
رامبونگ رقمی است که در اندونزی یافت می شود ، اما منشا آن اتیوپی است. به طور خاص ، انواع زمین های حبشی و رامبونگ اتیوپی نه دهه پیش ، در 1928 در اندونزی پیوند زده شد.

تفاریکلا
Tafarikela یک گونه اتیوپیایی است که نام خود را از میزان تفری در سال 1953 گرفته است. این گیاه با شاخه های آویزان ، میوه های کوچک که زودتر از عربی های معمولی رسیده و نوک برگ تیره برنز آن مشخص می شود.
مانند دیگر دانه های عربیکا با منشأ اتیوپی ، گونه تفاریکلا در مناطق کوهستانی کشور نسبتاً خوب رشد می کند. این مناطق دارای خاکهای حاصلخیز و بارندگی فراوان برای پرورش لوبیا با طعم عالی است. اگرچه قهوه تافاریکلا مستعد زنگ زدگی شدید برگ است ، اما در شرایط عادی مقاومت افقی در برابر تجمع زنگ زدگی را به تصویر می کشد.

وولیشو
Wolisho یا Walichu ، نوعی Typica است که ریشه در ارتفاعات افسانه ای اتیوپی دارد. نام گیاه قهوه از درخت بومی ، بومی منطقه Gedeo در اتیوپی گرفته شده است. قهوه Wolisho با میوه های بزرگ ، سایبان بلند ، ساقه سفت و برگهای بلند متمایز می شود.
این گیاه در ارتفاع بین 5،100 تا 6،600 فوت از سطح دریا کشت می شود. با توجه به این ارتفاع ، زمان بلوغ نسبتاً طولانی تری طول می کشد که منجر به تولید لوبیا با کیفیت بالا می شود. قهوه Wolisho در یک روست متوسط دارای نت های طعم دهنده از پرتقال خونی ، هلو و عطر گل است.

کراس های بوربون/تیپیکا
آکایا
Acaia یا Acaia Cerrado ، یک جهش طبیعی نسبتاً نادر است که در برزیل غالب است. به خوبی با شرایط رشد برزیل سازگار است ، جایی که در ارتفاعات بیش از 2400 پا از سطح دریا رشد می کند. Acaia ترکیبی از Mundo Novo است که ترکیبی از انواع Bourbon و Typica است. نام “Acaiá” در واقع یک کلمه توپی-گوارانی به معنی “میوه بزرگ” است.
درخت آکایا به طور کلی انعطاف پذیری بالایی دارد و بهره وری بالایی دارد. می توان آن را با شکل مثلثی متمایز کرد که به گیاه اجازه می دهد نور خورشید را به طور همگن جذب کند. با این حال ، مستعد ابتلا به آفات و برخی بیماری های شایع است
برخلاف دیگر دانه های قهوه برزیل که اغلب بدن پررنگ دارند ، Acaia دارای بدنی ملایم با اسیدیته بالاتر است.

دیفکت سبز دیفکت قهوه قهوه سوآمی دانه سبز وریتی قهوه کشاورزی قهوه تاریخچه قهوه

کاتوائی
آنها از طریق یک Crturѕѕ و Mundo Novo به سرعت افزایش یافتند. Catuai ، مانند Cateria ، یک محصول جمع و جور و دوست داشتنی با بوته های بلند است. بسیاری از موارد مورد توجه قرار می گیرند و برای رشد بیشتر مورد توجه قرار می گیرند و به طور معمول زرد و قرمز ایجاد می کنند که دم کرده ای روبوسیت ایجاد می کند.

دیفکت سبز دیفکت قهوه قهوه سوآمی دانه سبز وریتی قهوه کشاورزی قهوه تاریخچه قهوه
ماراگاتورا
این یک ترکیب ترکیبی ساخته شده توسط انسان بین Maragogype و Catturrа است. این در ابتدا برای بازتولید رایحه عطر و طعم Maraguagoure با عملکرد بالا و بهره وری از انواع Caturra بود.

دیفکت سبز دیفکت قهوه قهوه سوآمی دانه سبز وریتی قهوه کشاورزی قهوه تاریخچه قهوه
موندو نوو
قهوه Mundo Novo Arabica از برزیل یک قهوه متقاطع است که به دلیل مقاومت بالا در برابر بیماری ها ، توانایی رشد در ارتفاعات نسبتاً پایین و عملکرد بالا در بین کشاورزان آنجا بسیار محبوب است. این محصول ترکیبی از انواع قرمز بوربن و سوماترا است. اسیدیته کمی دارد و ته رنگ شیرین و تنومندی دارد. بسته به ترکیب ، طعم ها می توانند رنگ های تند و تند مانند بادام یا پیکان ، و همچنین رنگ های خاکستری کارامل یا تافی ارائه دهند.
آیا می دانید رویداد سالانه جام عالی در برزیل برگزار می شود و Mundo Novo تقریباً همیشه در آنجا ظاهر می شود.

دیفکت سبز دیفکت قهوه قهوه سوآمی دانه سبز وریتی قهوه کشاورزی قهوه تاریخچه قهوه
Catimоr
این ترکیبی از عربیکا و روبوستا است. این رقم بیشتر در حال توسعه تیمور تیمور است. از آنجا که تولید مثل می شود ، می تواند در مواردی بلندتر ، و در مواردی که بیماری زیاد است ، افزایش یابد ، این امر برای کشور قبلی به عنوان محصول ایده آل مطرح شده است. شما Catimor را در حال رشد با مقدار کمی از ناتوریال پیدا می کنید ، زیرا به آب زیادی احتیاج دارد.

دیفکت سبز دیفکت قهوه قهوه سوآمی دانه سبز وریتی قهوه کشاورزی قهوه تاریخچه قهوه
رویرو 11
Ruiru 11 یکی دیگر از کنیا های ویژه است که برای اولین بار در ایستگاه Ruiri در دهه 1970 توسعه یافت. این در سال 1985 منتشر شد و یک نوع ترکیبی است که به دلیل مقاومت در برابر اکثر بیماری ها شناخته می شود. این عمدتا به دلیل مقاومت در برابر بیماری توسعه یافته است. این فنجان معمولی از نظر اسیدیته و طعم را نشان می دهد ، اگرچه این دانه قهوه به تنهایی چندان مورد پسند نیست و معمولاً توسط فروشندگان تخصصی قهوه در ترکیب با SL 28 و SL 34 فروخته می شود.

دیفکت سبز دیفکت قهوه قهوه سوآمی دانه سبز وریتی قهوه کشاورزی قهوه تاریخچه قهوه
S795
S795 یا Selection 795 در هند سرچشمه گرفته و به عنوان اولین انتخاب مقاوم در برابر زنگ برگ شناخته می شود. این ، همراه با عملکرد عالی ، اندازه خوب و مشخصات خوب فنجان ، آن را به یک دانه قهوه بسیار مطلوب تبدیل می کند. طعم آن عجیب و غریب توصیف شده است و چندین لایه از عطر و رنگ را ارائه می دهد ، بین رایحه های تند و مشخصاً فلفل تا نت های شکلاتی و نشاسته ای.

دیفکت سبز دیفکت قهوه قهوه سوآمی دانه سبز وریتی قهوه کشاورزی قهوه تاریخچه قهوه
S9
S9 یا Selection 9 یکی دیگر از محصولات قهوه با کیفیت بالا از هند است که به دلیل مقاومت در برابر بیماری ها مشهور است. این ترکیبی بین یک عربیکای اتیوپیایی و تیمور است. این در ایالات متحده به طور رایگان در دسترس نیست ، با این حال بسیاری از املاک قهوه در هند دانه ها را به صورت عمده می فروشند. این یک تنوع برنده جایزه با نت های مرکباتی از مرکبات ، کارامل ، شکلات و آجیل است.
سرچیمور
سرچیمور نمونه بارز واریته نفوذی (به معنی گیاهان حاوی ژنتیک و ویژگی های گونه های مختلف) است. به طور خاص ، این قهوه ترکیبی از کاستاریکا ویلا سرچی (Arabica) و تیمور (Hybrid یا Robusta و Arabica) است. سرچیمور عمدتا در کاستاریکا و هند کشت می شود.
همچنین شایان به ذکر است که سرچیمور به دلیل ویژگی های ارثی از تیمور هیبرید در برابر بیماری ساقه خوار و زنگ برگ قهوه مقاوم است. این مقاومت – همراه با قامت بلند جمع و جور که از ویلا سرچی به ارث رسیده است – سرچیمور را به یک گیاه محبوب در بین کشاورزان قهوه تبدیل می کند. در حالی که درختان قهوه به خوبی با ارتفاع کم و متوسط سازگار هستند ، پتانسیل فنجان هرچه بیشتر می روید افزایش می یابد.
باریستاها ، خریداران تخصصی و علاقه مندان به قهوه به طور سنتی به انواع قهوه مقاوم در برابر زنگ شک دارند ، زیرا اغلب با کیفیت پایین همراه هستند. اما طبق گزارش سازمان جهانی تحقیقات قهوه ، سرچیمور کیفیت خوبی را در ارتفاعات بالا حفظ می کند. در حقیقت ، سرچیمور برنده جایزه جام برتر هندوراس 2017 به عنوان گواهی بر کیفیت لوبیا شد. مشخصات حجامت شامل بدن غنی با نت های توت قرمز و کاکائو است.
سولاوسی کالوسی و تورجا
Kalossi یک جام معطر وحشی و تند با طعم بسیار پیچیده است. رایحه ای قوی دارد که می توانید آن را از فاصله ای دور حس کنید. این یک نسخه قبلی از Toraja است که دارای کیفیت جام تمیزتر و روشن تر است. اکثر قهوه های سولاوسی در واقع از نوع S795 هستند.
سولاوسی جزیره ای اندونزیایی است که قبلاً به نام Celebes شناخته می شد. نام Kalossi از تفسیر هلندی نام “Celebes” گرفته شده است.

تیمور عربوستا
این یک نوع منحصر به فرد قهوه است که اولین بار در جزیره تیمور اندونزی در دهه 1940 کشف شد. جالب است بدانید که این گونه ترکیبی بین Robusta و Arabica است و به دلیل مقاومت در برابر بیماری ها شهرت دارد.
دارای بادی متوسط تا کامل و اسیدیته ای پر جنب و جوش و در عین حال کم رنگ است.
K7
نوع K7 در محدوده رود Légеtеt Eѕtаtе در Muhoroni شهری در کنیا از قهوه Frénсh Miѕѕiоn به وجود آمد.
عادت وسعت شاخه های جانبی جوان از مشخصه این قهوه است در حالی که نوع پیرتر آن مایل به افتادگی و رکود هستند.این گیاه در برابر برخی از گونه های زنگ برگ قهوه به عنوان مقاومت نسبی در برابر بیماری قهوه توت مقاوم است. این مورد برای ارتفاع پایین در جایی که زنگ برگ قهوه در آن رایج است ، انجام می شود.

دیفکت سبز دیفکت قهوه قهوه سوآمی دانه سبز وریتی قهوه کشاورزی قهوه تاریخچه قهوه