تحلیل بازار ایران و صنعت قهوه جهان از 10 آبان تا 15 آبان

گزارشات تغییر و تحولات قیمت دلار ، یورو و طلا در یک هفته اخیر (از 10 آبان تا 15 آبان):

گزارشات تغییر و تحولات قیمت عربیکا و ربوستا در یک هفته اخیر (از 10 آبان تا 15 آبان ):

روند کلی بازار قهوه: عربیکا و ربوستا

بازار جهانی عربیکا

بازار عربیکا در این بازه‌ی شش‌روزه نشانه‌هایی از ثبات موقت پس از یک دوره‌ی فشرده‌ی اصلاح قیمت را نشان داد. فشار ناشی از عرضه‌ی برزیل که هم‌زمان با برداشت موج دوم محصول بود، بخش بزرگی از رشد قبلی را مهار کرد. در سوی مقابل، افزایش تقاضای قهوه درجه‌یک از سوی خریداران آسیایی و بازگشت فعالیت صنایع رُست در اروپا نوعی پایه‌ی حمایتی قوی برای بازار ایجاد کرد. فضا بین نگرانی‌های اقلیمی (بارش‌های سنگین در منطقه مینَس ژرایس) و انتظارات بهبود کیفیت محصول جدید شناور بود. واکنش بازار اما آرام‌تر از معمول بود؛ نشانه‌ای از آن‌که سفته‌بازان بخش عمده‌ی موقعیت‌های خرید را تثبیت کرده‌اند و حرکت بعدی بیش از آن‌که تکنیکال باشد، تابع داده‌های بنیادی فصل بعد است. در مجموع، عربیکا در حال عبور از مرحله‌ی تنفس پیش از رالی بعدی است؛ بازاری خسته اما ساختاری هنوز صعودی.

بازار جهانی ربوستا

در سوی دیگر، قهوه‌ی ربوستا هفته‌ای متعادل ولی محتاط را پشت سر گذاشت. فعالان بازار لندن با احتیاط به تحولات صادرات ویتنام نگاه می‌کردند، جایی که پرونده‌ی صادرات و مشکلات لجستیکی (هزینه‌ی کانتینر و صف بارگیری در بنادر) باعث شد تا عرضه‌ی فیزیکی کمتر از انتظار باشد. این کمبود، در حالی رخ داد که مصرف‌کنندگان صنعتی نوشیدنی‌های فوری و ترکیبی—از جمله برندهای اروپایی—در آستانه فصل سرد سال ذخیره‌سازی خود را تقویت می‌کردند. نتیجه، فشار قیمتی رو به بالا بود که هرچند محدود اما پایدار ماند. با آنکه ربوستا معمولاً نسبت به شوک‌های اقلیمی حساسیت کمتری دارد، اما در هفته‌ی اخیر تنش بین نرخ گواهی‌های حمل و پیش‌بینی برداشت جدید اندونزی، نوعی دامنه‌ی نوسان غیرمنتظره ساخت. در چشم‌انداز کوتاه‌مدت، بازار ربوستا احتمالاً در وضعیت «انتظار محتاطانه» باقی می‌ماند؛ ترافیکی از عوامل مثبت اما نه کافی برای انفجار قیمتی—دقیقاً همان آرامشی که معمولاً پیش از تغییر روندهای بزرگ دیده می‌شود.

اخبار کوتاه دنیای قهوه:

۱-سال سخت قهوه؛ اقلیم، قیمت و اضطراب جهانی

پیشینه و شروع روند بحران:

سال ۲۰۲۵ برای صنعت قهوه، سالی بی‌سابقه از نظر فشارهای اقلیمی، تورمی و تجاری بود. داده‌های سازمان جهانی قهوه نشان می‌دهد که موج گرمای شدید در مناطق مرتفع برزیل، همراه با خشکسالی ممتد در ایالت‌های مینَس ژِرایس و سائوپائولو، حجم برداشت را به پایین‌ترین سطح در ده سال اخیر رساند. در شرق آفریقا، نوسان دما و بارش ناکافی در ارتفاعات اتیوپی زمان گل‌دهی را برهم زد؛ اتفاقی که کیفیت عربیکای شسته‌شده را کاهش داد. در کنار آن، تنش در مسیرهای ترابری دریایی و بیمه‌ی محموله‌ها در بنادر آمریکای جنوبی، هزینه واردات را برای شرکت‌های اروپایی دوچندان کرد. ترکیب این عوامل، بازار جهانی را وارد چرخه‌ای از نوسان و اضطراب کرد که هم کشاورزان کوچک و هم برندهای چندملیتی را گرفتار خود ساخت.

مسیر آینده و پیشبینی های این روند :

کارشناسان بازار معتقدند نقطه‌ی بحرانی امروز، آغاز مرحله‌ای تازه در معادلات اقتصادی قهوه است. صنعت دیگر تنها به بازده مزرعه وابسته نیست؛ بلکه پایداری، ردیابی اقلیمی، و مدل‌های بیمه‌ی زنجیره تأمین به عناصر کلیدی تبدیل شده‌اند. ابتکاراتی چون «قهوه‌ی اقلیم‌تاب» (Climate-resilient coffee) و پروژه‌های چندملیتی باززایی خاک در برزیل، کلمبیا و کنیا قرار است مسیر تازه‌ای را ترسیم کنند. اما پشت این طرح‌ها، ترسی عمیق وجود دارد: اگر روند دمای جهانی مهار نشود، در کمتر از دهه آینده مناطق مستعد کشت عربیکا تا سی درصد کاهش می‌یابد. قهوه در این چشم‌انداز، نه صرفاً نوشیدنی، بلکه کالایی لوکس و نماد یادآوری بحران اقلیم خواهد بود.

2–بیداری شرقی؛ آسیا به صحنه‌ی تازه قهوه جهان تبدیل می‌شود

پیشینه و تغییر جهت بازار:

چند دهه، نام آسیا در پرونده جهانی قهوه صرفاً در ستون «تولیدکنندگان» نوشته می‌شد؛ اما در ۲۰۲۵ تصویر کاملاً عوض شد. چین، ویتنام و اندونزی دیگر فقط صادرکننده نیستند، بلکه میدان ظهور نسل جدیدی از کارآفرینان قهوه‌اند. در یون‌نان چین، کشاورزان با آموزش‌های فنی از مراکز تحقیقاتی محلی، فرآوری‌های تخمیری دقیق و کنترل‌دما را به مرحله صنعتی رسانده‌اند. در ویتنام، جوانان روستر در شهرهایی مثل هوشی‌مین با استفاده از تکنیک Honey Process ربوستایی می‌سازند که با معیارهای جهانی Specialty هم‌خوان است. اقتصاد داخلی نیز هم‌زمان در حال رشد است؛ موجی از کافه‌های بومی که به زبان خود درباره طعم، خاک و ریشه فرهنگی قهوه سخن می‌گویند، نه با ترجمه وارداتی.

هدف و چشم‌انداز توسعه:

تحلیل کنفرانس‌های اخیر آسیایی مانند Shanghai Coffee Fair و World of Coffee Asia نشان می‌دهد این کشورها در حال پایه‌گذاری «مدل بومی ارزش افزوده» هستند—یعنی کنترل هر حلقه از دانه تا فنجان، به‌جای ارسال فله‌ای به اروپا. این تحول، نه تنها اقتصادی بلکه فرهنگی است: شکستن انحصار روایت اروپایی قهوه و معرفی چهره جدیدی از آن، با محوریت مزرعه‌دار آسیایی. حمایت دولت‌ها از کشت پایدار و استفاده از فناوری‌های ردیابی دیجیتال باعث شده اعتماد مصرف‌کنندگان داخلی نسبت به قهوه منطقه‌ای افزایش یابد. اگر این مسیر ادامه پیدا کند، تا پایان دهه آسیا یکی از قطب‌های اصلی قهوه تخصصی جهان خواهد شد؛ جایی که فنجان قهوه دیگر محصول صادراتی نیست، بلکه نشانه‌ی هویت مدرن شرقی است.

[International Coffee Organization: https://ico.org/
[Trading Economics: https://tradingeconomics.com/commodity/coffee
[YCharts: https://ycharts.com/indicators/world_coffee_robusta_price
[Statista: https://www.statista.com/statistics/675807/average-prices-arabica-and-robusta-coffee-worldwide/
[USDA FAS: https://apps.fas.usda.gov/psdonline/circulars/coffee.pdf
CoffeeBI، Perfect Daily Grind
YCharts، CoffeeBI
https://www.reuters.com/
https://sca.coffee/events
https://www.investing.com/